Je voelt jezelf al bijna een echte goeroe als na thuiskomst van tweeënhalve week vakantie de aandelenbeurzen nog steeds in het scenario passen dat je had uitgedacht.
Hoewel we de eerste helft van 2010 economisch en beurstechnisch allerminst florissant afsluiten, is er in dat halfjaar veel energie gaan zitten in de vraag of wij nu bang moesten zijn voor een hogere inflatie of dat er juist kans is op een nieuwe recessie.
De verkiezingen liggen alweer achter ons. De VVD gaat proberen een nieuwe regering te vormen. Dat zal niet meevallen, zoveel is duidelijk. Bezuinigen is plotsklaps populair in Europa.
De huidige Amerikaanse financiële markten, het financiële systeem en de economie blijven zeer instabiel en kwetsbaar voor onverwachte schokken.
Het grootste winkelcentrum ter wereld bouwen maar er komt geen kat. Of, nog beter, een hele stad bouwen voor 1 miljoen mensen met verkeerspolitie en al maar zonder een inwoner? China doet het zonder blozen.
De rentecurve (yieldcurve) is aan het vervlakken. Ten opzichte van een maand geleden zijn de rendementen van Duitse staatsleningen van 2 tot en met 10 jaar opgelopen.
Dit is eigenlijk een vraag van wat verwachten wij; inflatie of deflatie? Een manier om naar de rente te kijken is om het inflatieniveau te verhogen met een risicopremie. Dit heeft dan betrekking op de 10 jaars rente.
Is het economisch herstel ingezet? Wel als het aan de mainstream media ligt. De cijfers tonen echter een ander beeld aan.
Nu aandelen en vastgoed al 20 jaar aan het dalen zijn in Japan is het interessant eens te kijken hoe de Japanner met een Permanente Portefeuille die tragedie heeft weerstaan.
