Een van de huidige discussies in de financiële markten is of er in de nabije toekomst een uitbraak komt van inflatie of dat wij voorlopig in een deflatoir tijdperk zullen blijven. Alhoewel ik geloof in het laatste is het volgens mij toch verstandig om als belegger en/of vermogensbeheerder aandacht te geven aan bescherming tegen toekomstige inflatie.
In de voorbije maand oktober verloren aandelen 4,4% van hun waarde, terwijl lange termijn staatsobligaties ook 1,5% daalden. Toch had de permanente portefeuille slechts 0,9% verlies dankzij het goede resultaat van +2,8% voor goud.
De voorkeur voor aandelen boven obligaties is ingeruild voor een neutrale weging. De laatste tijd wordt er vaak niet positief gereageerd op winstmeevallers.
Zoals in mijn vorige column aangegeven wil ik verder ingaan welke vastrentende strategieën kunnen worden gevolgd om in te spelen op een renteverwachting en als gevolg daarvan een verwachtte verandering van de vorm van de rentestructuur.
Met een sterk rendement van 2,1% in september is de permanente portefeuille bezig aan zijn opmars. Het totaalrendement voor 2009 tikt nu op 9%. Niet slecht voor een portefeuille die nauwelijks 2,7% verlies had in 2008.
De rentecurve zal dus nog wel even steil blijven. Dat duidt op een verder economisch herstel. Daar kunnen beleggers hun voordeel mee doen.
Heb jij ooit al eens een belegging gekocht waarvan je verwacht dat het zal dalen in waarde? Het is iets dat maar weinig beleggers ooit hebben gedaan.
Deze week hoorde ik een aantal malen op BNR Nieuwsradio een commercial van het Delta Lloyd Euro Credit Fund. Volgens de advertentie heeft het fonds een goed rendement behaald met een aanvaardbaar risico.
Gezien het slechte rendement en het inconsequent gevoerde beleggingsbeleid tast dit fonds de kwaliteit van uw portefeuille in negatieve zin aan. Verkopen dus!
