Sommige grafieken behoeven niet veel nadere toelichting. Dit is er zo eentje. Het verhogen van het schuldenplafond houdt de kranten bezig “want anders gaat Amerika failliet”.
Er is een enorme run op goud gaande. Goudwinkels en webshops draaien overuren nu Nederlanders door de toenemende onrust rond de euro massaal hun spaargeld inruilen voor goud.
Langzaam maar zeker nemen we afscheid van beloftes. Beloftes die bestaan in de vorm van papier of in de vorm van virtuele en digitale bewijsstukken.
In tegenstelling tot Aurcana zijn er ook bedrijven die zich niet bezig houden met het winnen van goud en/of zilver, maar enkel hun grond ter beschikking stellen aan grote goud- en zilverproducenten.
Enkele malen heb ik aandacht besteed aan het Economic Confidence Model van Martin Armstrong. Deze update gaat wederom over 10-13 juni, ditmaal met crashpotentie.
Ruim vijf maanden geleden schreef ik dat goud zou gaan toppen in 2017. Daarbij borduurde ik voort op de analyses van Martin Armstrong.
In de afgelopen jaren is de goudprijs parabolisch gestegen. Als we echter onder de motorkap kijken zien we een ander beeld. Goud is achtergebleven ten opzichte van andere grondstoffen.
Uit de openbaring van een jarenlang geheimgehouden brief blijkt dat de eerste stappen op weg naar een fiatgeldstelsel al in 1967 werden gezet.
Beleggers die denken dat goud zo langzamerhand zijn piek wel heeft bereikt kunnen inspelen op een te verwachte daling.
