Water heeft eigenlijk geen waarde. We verspillen het op grote schaal. De consument doet het, maar het grote bedrijfsleven maakt het helemaal bont. Misschien komt daar op niet al te lange termijn een einde aan enkrijgt water de waarde die het verdient.
De financiële markten vertonen een gedrag dat tot voor kort voor nagenoeg onmogelijk werd gehouden. Is dat ‘nieuwe gedrag’ eenmalig of moeten kan het structureel worden. In dat geval moeten we gaan nadenken over een nieuwe gebalanceerde portfolio.
Zowel op korte als op langere termijn krijgt Big Tech te maken met grote hobbels. Die hobbels kunnen een einde maken aan een lange periode van nagenoeg ongecontroleerde en ongebreidelde groei.
ESGfondsen doen het niet goed. Ze hebben gevoelige klappen gekregen. De belangrijkste reden daarvoor is dat veel van deze fondsen overwogen zijn in tech. In de huidige markt krijgt juist tech zware klappen.
Het gaat bepaald niet goed op de beurzen. Vooral techaandelen krijgen er van langs. Is het einde van de techdominante in zicht of is de teruggang slechts tijdelijk. Wat leert de halfgeleidersector?
De consument kon altijd kiezen uit overvloed. Die tijd lijkt voorbij en dat heeft ook consequenties voor innovatie
Het ambitieniveau van Europa is hoog, heel hoog. Dit deel van de wereld moet tegen 2050 CO2-neutraal zijn.
De grote banken van deze wereld hebben bijna allemaal beloofd een bijdrage te willen leveren aan het terugdringen van de uitstoot. Er blijkt een brede kloof te gapen tussen zeggen en doen.
De oorlog in Oekraïne maakt dat veel beleggers op zoek gaan naar veilige oorden. Latijns Amerika lijkt zo’n veilig oord. Het subcontinent kan ook nog eens profiteren van degevolgen van de oorlog in Europa. Zo zijn prijzen van commodities geëxplodeerd
