De westerse wereld kampt met vergrijzing en een krimpend arbeidsaanbod. Dat vereist antwoorden van beleidsmakers en bedrijven. Tot dusverre zijn die antwoorden royaal onvoldoende. Dat kan grote gevolgen hebben voor burger en bedrijf. De laatste kan zijn loonsom sterk zien oplopen in de komende jaren. Dat gaat ongetwijfeld ten koste van de winstmarges. Alertheid is dus geboden.
De ETF is de afgelopen 30 jaar tot een groot succes uitgegroeid. Het gaat echter veel te ver om te stellen dat iedere ETF automatisch een succes wordt voor de belegger. In de praktijk blijkt dat de meer recente ETF gebaseerd op een thema of industrie op de wat langere termijn een underperformance laten zien. Daar zijn goede redenen voor.
De Europese industrie presteert veel beter dan voor mogelijk werd gehouden. Aanpassing aan de hogere energieprijzen lukt boven verwachting.
Meta kampt met grote problemen. De groei is nagenoeg nihil en de winstgevendheid staat onder druk. Is het dan verstandig om zo enorm te investeren?
Volgens Bloomberg zijn de meeste analisten nog steeds optimistisch als het om de winstverwachtingen gaat voor 2022 en 2023. Die opvatting staat in schril contrast met de opvatting van veel economen dat een recessie onvermijdelijk is en dat zulks de aandelen niet ongemoeid zal laten. De markt lijkt meer waarde te hechten aan de verwachting van de analist dan aan die van de econoom. Hoe zit dat?
De wereld vergrijst. De beroepsbevolking daalt, het aantal senioren groeit sterk en het aantal geboortes blijft maar dalen. Samenleving en vooral de economie dreigen in een situatie terecht te komen, waar van groei geen sprake meer zal zijn. Dat zal ongewenst veel problemen geven. Een snelle robotisering kan in ieder geval een deel van de problemen ondervangen.
Groen beleggen in volatiele tijden! Dat is voor menig institutioneel belegger toch een stap te ver. Ze verkiezen het korte termijn rendement. De uitzondering op deze regel lijkt het family office. Daar is men geneigd om ook in moeilijke tijden de lange termijn in het oog te houden.
Water heeft eigenlijk geen waarde. We verspillen het op grote schaal. De consument doet het, maar het grote bedrijfsleven maakt het helemaal bont. Misschien komt daar op niet al te lange termijn een einde aan enkrijgt water de waarde die het verdient.
De financiële markten vertonen een gedrag dat tot voor kort voor nagenoeg onmogelijk werd gehouden. Is dat ‘nieuwe gedrag’ eenmalig of moeten kan het structureel worden. In dat geval moeten we gaan nadenken over een nieuwe gebalanceerde portfolio.
