Wat is eigenlijk de basis van de huidige crisis in de EU? Is de oorzaak de weinig gedisciplineerde opstelling van overheden die tekorten alleen maar laten oplopen tot ver boven de ondergrens van 3%?
Nu de PIIGS-landen (Portugal, Italie, Ierland, Griekenland, Spanje) voorlopig lijken te zijn gered door hun sterkere EU-broederlanden en het IMF, lijkt voorlopig de kou uit de lucht te zijn. Wat nu?
Ruim 2000 jaar geleden stak Julius Caesar met zijn leger de rivier de Rubicon over op weg naar Rome. Op dat moment sprak hij de historische woorden “Alea iacta est” oftewel “de teerling is geworpen”.
Het reddingsplan van de EU voor de euro wordt een gigantische mislukking. Europa heeft de deur wagenwijd opengezet om tegen het plan te speculeren.
Koste wat kost moet er een akkoord komen tussen de eurolanden om het noodlijdende Griekenland de helpende hand te bieden en moet er een plan van aanpak komen hoe eventuele toekomstige problemen aan te pakken.
Zou het er dan toch van komen? Officieel is er een reddingsplan voor Griekenland ter waarde van Euro 110 miljard voor een periode van 3 jaar.
BinckBank stuurde onlangs een lijstje rond op basis Bloomberg-gegevens over de exposure van Europese financiële instellingen op Griekenland en Portugal. Echt iets om van te schrikken.
Afgelopen week verlaagde Standard&Poor’s de kredietwaardigheid van Griekenland naar junkbondstatus en ook de kredietwaardigheid van Spanje en Portugal ging omlaag.
Griekenland gaat hoe dan ook failliet. Hoewel de eerste cijfers in termen van liquiditeit verbetering laten zien, is een wanbetaling van Griekenland op termijn onafwendbaar.
