De huidige lage rente is een uitdaging voor beleggers die rendement willen halen. Dividendaandelen worden steeds aantrekkelijker vanwege hun relatieve rendement en hun periodieke rendement. Deze houden de koopkracht beter op peil dan de rentevergoeding van obligaties.
In de loop van de crisisjaren is het dividendaandeel steeds populairder geworden onder beleggers om meer dan één reden.
In de eerste drie columns heb ik de nieuwe inkomen-gerelateerde beleggingsstrategie geïntroduceerd die wij de naam “Dividendvestor” gedoopt hebben. Het streven van deze beleggingsstrategie is een portefeuille van aandelen op te bouwen die in 10 jaar tijd 9% rendement kan geven op het ingelegd vermogen.
Veel beleggers zijn op zoek naar alternatieven voor obligaties. Een alternatief vormen solide bedrijven met een hoog dividend.
De huidige lage koersen en de fors gedaalde valuta bieden in de opkomende markten een mooi instapmoment.
In de eerste twee columns deel 1 en deel 2 heb ik de nieuwe inkomen-gerelateerde beleggingsstrategie geïntroduceerd die wij de naam “Dividendvestor” gedoopt hebben.
Veel beleggers leggen de nadruk op koerswinst bij hun beslissingen. Dividend wordt echter in de loop van tijd een steeds belangrijker onderdeel van het totale rendement. Dat blijkt uit onze berekeningen met ons modelportefeuille van Critivestor.
Volgens Henderson Global Investors hebben in 2013 de grootste beursgenoteerde ondernemingen een bedrag van $1.027 biljoen aan dividenden uitgekeerd.
De resultaten laten een solide rendement zien. De Monte-Carlo simulatie uitgevoerd met dezelfde aandelen over een langere periode vanaf 2003 tot december 2013, geeft een out performance van meer dan 200% tov de S&P500.
