Europese beleggers verkeren in dubio. Enerzijds willen ze maar al te graag dat de ECB verder gaat met kwantitatieve verruiming. Anderzijds lijken ze ervan overtuigd dat het allemaal niets meer uitmaakt.
WeWork is terug bij af. De beursgang is voorlopig en misschien wel definitief van de baan. Het lijkt erop dat de mislukking geen incident is. De vastgoedmarkt is veranderd, ook die voor kantoorvastgoed.
Nederlandse huishoudens hebben de één na hoogste netto financiële activa van West-Europa met gemiddeld 97.345 euro.
Het leven van de grote corporates gaat niet langer over rozen. In de VS hangen bedrijven uit de farmaceutische sector gigantische boetes boven het hoofd.
Recent hebben we ruim aandacht gegeven aan het schrikbeeld van de Japanificatie van Europa en de VS. De angst dat het hier zover gaat komen, brengt centrale banken ertoe opnieuw monetair te gaan verruimen.
Het houdt maar niet op voor beleggers. Al maanden somberen markten over een mogelijke recessie. Daar komt nu een tweede hoofdpijn dossier bij en dat luistert naar de naam Japanificatie.
Afgelopen week kwamen alle centrale bankiers die ertoe doen bijeen in Jackson Hole, in de VS. Pers en financiële sector speculeerden op voorhand over mogelijke beleidsuitkomsten.
Paradigmaverschuivingen gaan langzaam, maar melden zich toch weer tot ieders verrassing. Menigeen koppelde de recente heftige daling op de beurzen aan de inverse yieldcurve in bijvoorbeeld de VS. Dat is allemaal goed en wel, maar er zijn al heel lang tekenen van een zieke wereldeconomie.
Je belegt met de absolute zekerheid dat je erop gaat verliezen. Dat lijkt geen verstandige strategie, maar op de obligatiemarkten is dat een alledaagse werkelijkheid geworden.
