Er lijken slechte tijden aan te breken voor obligatiebeleggers. De prijsdalingen van de afgelopen weken zijn daar waarschijnlijk een voorafschaduwing van.
De wereldeconomie lijkt beland in een nieuwe cyclus waardoor nieuwe risico’s opdoemen. Het vooruitzicht van een langdurige fiscale stimulering in combinatie met een opleving van de inflatie en een mogelijk terugtreden van centrale banken doen vraagtekens rijzen bij het idee dat schatkistpapier een veilige haven is en blijft voor beleggers.
Om maar eens wat te noemen, de yield op schatkistpapier van ontwikkelde landen is al extreem laag en kan nog amper lager. Daar heb je in moeilijke tijden weinig van te verwachten.
En dan zijn er beleidswijzigingen: die zijn gericht op een actief fiscaal stimuleringsbeleid en het monetair beleid wordt er meer op gericht inflatieverwachtingen te stimuleren. Daardoor wordt er feitelijk een bodem gelegd onder de yield.
Het nieuwe beleid geeft beleggers wellicht het idee, dat het economisch herstel daarom wel eens te heftig kan zijn. Dan is het niet slim zwaar in te zetten op overheidspapier. Beter is het misschien om in te zetten op aandelen die gekoppeld zijn aan een sterk cyclisch herstel en/of op assets die gekoppeld zijn aan inflatie en sterke groei.
Start met automatisch beleggen
De liquiditeit op de obligatiemarkten neemt af ondanks de massale kapitaalinjectie door de centrale banken en de stimuleringspakketten van de overheid.
Het coronavirus eist steeds meer slachtoffers! Ook de financiële markten blijken niet immuun. Door de dreiging zijn de afgelopen dagen de corporate credit markets bijna stil komen liggen.
Is het in een omgeving van voortdurend stijgende rentevoeten een goed idee om de duratie nog verder te verkorten ?
Het is nog niet zo lang geleden, dat Griekenland en Italië deel uitmaakten van de zogeheten PIGS. Landen die beleggers meden als de pest uit angst dat ze zouden failleren.
