Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Ongerijmdheden op financiële markten

Financiële markten lijken aan elkaar te hangen van ongerijmdheden. Zo is het is bijna een axioma geworden, dat centrale banken het vermogen hebben hoge waarderingen tot aan het einde der tijden te stutten.

Het is dankzij die opvatting bijna een leerstelling dat extreem lage rentes hoge waarderingen rechtvaardigen. Maar juist hoge waarderingen verminderen toch toekomstige rendementen van aandelen? Zeer lage renteniveaus gaan toch gepaard met tegenvallende economische groei en dito bedrijfsresultaten?

Het opkoopbeleid van Centrale banken betekent dat de verkopende belegger geld ontvangt dat amper rendeert. Dat kan speculatief beleggingsgedrag uitlokken. Dat dit verkeerd kan uitpakken weten we sinds 2008 maar al te goed. Hoge waarderingen zijn ook nu alleen maar houdbaar, als de belegger blijft geloven dat de enige weg omhoog is.

Het probleem van vandaag lijkt, dat de belegger eist dat markten permanent op een hoog niveau bivakkeren. Gebeurt dat niet, dan zal er ineens wel oog zijn voor de torenhoge waarderingen met alle mogelijke gevolgen van dien.

We lijken terug in de jaren ’20. Prijs deed er toen niet meer. Je moest alleen maar de juiste aandelen kiezen ongeacht de prijs. We weten hoe dat alles heeft uitgepakt.

Al die ongerijmdheden, ik geef mij gewonnen.

Start met Automatisch Beleggen

Dit bericht delen
Share on facebook
Facebook
Share on twitter
Twitter
Share on linkedin
LinkedIn
Share on whatsapp
WhatsApp
Share on email
Email

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *