En weer gaan centrale banken de rente verlagen. Ditmaal om de effecten van het coronavirus in te dammen. Maar heeft het eigenlijk wel zin?
Profiteren bedrijven daadwerkelijk van de renteverlaging in de vorm van een verbeterde winstgevendheid? Dat lijkt in de praktijk erg tegen te vallen. Zo heeft de BIS becijferd, dat de return on assets voor Europese banken correleert met het niveau van de rente.
Het Japanse voorbeeld leert, dat alleen exporterende bedrijven profiteerden van de heel lage rente. In het binnenland was het positief effect van het nagenoeg gratis geld van korte duur. En wat doen de grote corporates, die altijd weer op meer renteverlagingen hameren?
Ze doen er weinig of niets mee of in ieder geval niets nuttigs. Ja, ze gaan op grote schaal eigen aandelen inkopen. Een bedrijf als Apple heeft hier sinds 2013 meer geld ingestopt dan in zijn bedrijfsinvesteringen. In 2019 spendeerden Amerikaanse bedrijven $ 700 miljard aan terugkoop eigen aandelen.
Dat is leuk voor de groei van de winst per aandeel, maar niet voor de winstgevendheid van de bedrijven. De recente renteverlagingen zullen aan bovenstaand beeld weinig veranderen.
Lees ook:
Buitenlandse beleggers liepen er tegen te hoop. Ze hadden er een hekel aan, dat de Japanse corporates maar op hun geld bleven zitten in plaats van het terug te geven aan de belegger.
Op 5 augustus tikte de prijs van goud het recordniveau aan van $ 2041 per troy ounce. Nooit eerder was de prijs van goud zo hoog. Inmiddels is de prijs weer onder $ 2.000 gezakt, maar velen denken dat...
Het beleid van centrale banken heeft de aandelenmarkten overal ter wereld omhoog gestuwd. Dit gebeurt uiteraard tot grote vreugde van aandelenbeleggers.
Never waste a good crisis, zei Winston Churcill ooit. Hij bedoelde ermee dat bijzondere tijden de gelegenheid schiepen om bijzondere dingen tot stand te brengen.
