Gooi in een ketel een aantal vetgemeste begrotingstekorten en consumenten met schuldenobesitas, voeg lekkere bedrijfscijfers toe en positiefprikkelende macro-cijfers voor de zoete smaak.
In onze westerse wereld lijkt het maken van schulden geen probleem. Althans, zolang de rente laag blijft. Er zijn wat signalen dat daarin verandering gaat komen.
Momenteel kun je tussen de 7% en 9% (afhankelijk van de looptijd) rente ontvangen op een Turkse Lira-deposito. Vinden beleggers 7% of 9% rente voldoende?
Het licht staat nog niet definitief op rood voor de AEX. De euro is op weg naar 1,20 dollar. De Nederlandse lange rente zal verder dalen en het technisch beeld van Arcelor Mittal oogt zwak.
De vraag van 2010 voor beursvorsers en beleggers lijkt te zijn wanneer en hoe snel de diverse centrale banken hun beginnen met het terugschroeven van hun zeer ruimhartig beleid.
Zoals in mijn vorige column aangegeven wil ik verder ingaan welke vastrentende strategieën kunnen worden gevolgd om in te spelen op een renteverwachting en als gevolg daarvan een verwachtte verandering van de vorm van de rentestructuur.
Terwijl in aandelenmarkten alweer wat groei verdisconteerd wordt, blijven de obligatiemarkten aangeven nog niet al te hoge verwachtingen te hebben van groei en/of inflatie.
In deze column bespreek ik de recente ontwikkelingen op de rentemarkt en geef aan hoe beleggers hierop het beste kunnen inspelen.
De rente op spaarrekeningen was vorig jaar nog makkelijk 4% en is nu nog nauwelijks 1%. De banken hebben veel excuses.
