Nu de symptomen van een recessie aan de horizon verschijnen, lijken centrale banken als de kippen bij om meer geld tegen aan te gooien danwel de rente te verlagen. Het achterliggende probleem is dat de koopkracht van burgers achterblijft bij de inflatie zodat er een deflatiespiraal optreedt.
Op het moment van schrijven hebben staatsobligaties met een totale waarde van pakweg $10 triljoen een negatieve rentevergoeding. Dat wijst erop dat de wereld afkoerst
In de afgelopen negen jaar hebben centrale banken wereldwijd enorme stimuleringsmaatregelen getroffen. Nu zou je denken dat grondstofprijzen enorm gestegen zouden zijn maar dat is niet het geval. Ze zijn zelfs gezakt. In 2017 hebben de centrale banken van China, Japan, het Verenigd Koninkrijk en die van Zwitserland hun balans uitgebreid tot een bedrag van $18.000 miljard.
In reactie op ons vorige artikel schrijft iemand: “Leuk artikel maar u voorspelt deflatie sinds 2005 en die blijft maar uit, hoe legt u dat uit?”
Mario Draghi van de ECB kondigde donderdag 5 juni enkele historische maatregelen aan die in de praktijk echter weinig effect zullen sorteren om de Europese economie aan te zwengelen en de deflatie, die in aantocht is, te bestrijden.
Onder deflatie verstaan we een aanhoudende daling van het algemenen prijspeil over een lange periode. Dit is het gevolg van een structurele wijziging in de verhouding tussen vraag naar en aanbod van goederen en diensten.
Inflatie of deflatie? Als u van mening bent dat er een periode van dalende prijzen oftewel deflatie aanbreekt, wat moet u dan als belegger doen om hierop in te spelen?
Hoewel we de eerste helft van 2010 economisch en beurstechnisch allerminst florissant afsluiten, is er in dat halfjaar veel energie gaan zitten in de vraag of wij nu bang moesten zijn voor een hogere inflatie of dat er juist kans is op een nieuwe recessie.
De verkiezingen liggen alweer achter ons. De VVD gaat proberen een nieuwe regering te vormen. Dat zal niet meevallen, zoveel is duidelijk. Bezuinigen is plotsklaps populair in Europa.
