Ongeveer 30 jaar was het een geloofsartikel en vuistregel voor beleggers. Een evenwichtige portefeuille bestond voor 60% uit aandelen en voor 40% uit staatsobligaties. De obligaties maakten de portefeuille veilig en zeker, een vorm van gratis verzekering.
De geloofsovertuiging stoelde op resultaten. Gemiddeld leverde deze portefeuille een rendement van 8%. Ongeveer 6% voor de obligaties en 10% voor de aandelen.
Maar deze zekerheid is weg. Het rendement op staatsobligaties is nagenoeg 0%. Om vandaag de dag een rendement a la de afgelopen 30 jaar binnen te slepen, moeten aandelen al snel meer dan 13% renderen.
M.a.w de belegger moet veel meer risico gaan nemen. Dat zal waarschijnlijk tot ongelukken gaan leiden. Het alternatief is dat beleggers op zoek gaan naar een nieuwe vorm van veiligheid en zekerheid in de portefeuille. Dat zal er dan wel weer in kunnen resulteren dat de gemiddelde rendementen dalen onder die van de afgelopen 30 jaar!
Lees ook:
Doordat spaarrekeningen geen inkomen meer genereren, trekken steeds meer investeerders naar de beurs. Maar daar kunnen ze in veel valstrikken vallen.
Resultaten uit het verleden,vormen geen garantie voor de toekomst. Die disclaimer blijkt op meer waarheid te berusten dan menigeen lief zal zijn.
Levert Private Equity wel waar voor zijn geld? Dat valt niet mee, zeggen onderzoekers van Harvard.
De crisis van 2009 had het bewezen. In rare tijden doen actieve fondsbeheerders het duidelijk beter dan passief beheerde fondsen.
