De olieprijs is ingestort. Er is geen vraag en er is geen opslag meer. Dat is zonder meer onheilspellend. Het is misschien wel het meest overtuigende bewijs dat de wereldeconomie er heel erg slecht voorstaat. Het kan met andere woorden nog wel een tijdje duren voor iedereen weer terug is gegaan naar het oude normaal.
Het is eveneens een teken, dat de financiële markten momenteel luchtfietsers zijn. De afgelopen rally’s op de aandelen- en obligatiemarkten waren louter en alleen geïnspireerd waren op de opkoopprogramma’s van centrale banken waar ook ter wereld. Hierdoor daalden de rendementen op obligaties sterk.
Dat beleggers daarop massaal weer aandelen zijn gaan kopen, is begrijpelijk. Ze voelen zich gedekt door centrale banken. De conclusie, die sommigen trekken, dat de coronacrisis alweer bijna voorbij is, wordt gelogenstraft door de prijsval op de oliemarkten. Centrale banken kopen geen olie.
Ergo, bedrijven en de economie zitten nog midden in de crisis. Ook winstcijfers over het 2de kwartaal gaan erg tegenvallen. Het kan zomaar dat aandelenkoersen het voorbeeld van de olieprijs gaan volgen.
Lees ook:
Crises, zoals de huidige pandemie, zetten financiële markten op hun kop. Niemand weet waar de uitgang is. Toch lijken beleggers zich alweer herpakt te hebben.
Een stijging van 20% van de aandelenbeurs komt veel voor in 'bear markten' en is doorgaans geen bodemsignaal.
Het Japanse bedrijfsleven kan wel eens de grote winnaar van de pandemie worden.
Op de lange termijn kennen de beurzen slechts één richting: opwaarts - dat is tenminste een bekende beursregel.
