Wat is voor de gemiddelde man in de straat hét bewijs dat een recessie ten einde loopt? Dat is niet het herstel van de productiviteit of van de export, maar het herstel van de arbeidsmarkt.
Dat is op dit moment het dilemma. Het meest voor de hand ligt een daling tot globaal 270, echter het herstel is vandaag uitgekomen boven 317 punten in de AEX. Dit kan een aanwijzing zijn voor meer stijging.
Welke momentumstrategie is eigenlijk het beste? Hebben consistente winnaars in het verleden ook een toegevoegde waarde in vergelijking tot de 1 maands momentumstrategie?
Regelmatig lees ik op internet de meest vreemde adviezen over opties. Om alle misverstanden uit de wereld te helpen, wil ik in deze column de put-call pariteit behandelen.
Een van de huidige discussies in de financiële markten is of er in de nabije toekomst een uitbraak komt van inflatie of dat wij voorlopig in een deflatoir tijdperk zullen blijven. Alhoewel ik geloof in het laatste is het volgens mij toch verstandig om als belegger en/of vermogensbeheerder aandacht te geven aan bescherming tegen toekomstige inflatie.
Gaat het er dan toch van komen? Komen internationale topbankiers eindelijk met een welgemeend ‘mea culpa’? Je zou het bijna gaan denken. Enkele weken geleden ‘bekende’ Ken Costa van Lazard International, een investmentbank in Londen, dat de City relaties obligaties aanbod met een AAA rating die helemaal geen AAA rating hadden.
De top van de AEX op 328 punten is een belangrijke markering voor de ingezette daling. Ik zit in ieder geval short.
Het nieuws met betrekking tot Japan was deze week ook niet bevorderlijk voor het positieve sentiment. Zo verscheen er in de Britse Telegraph een alarmerend artikel met als titel “It is Japan we should be worrying about, not America”.
In de voorbije maand oktober verloren aandelen 4,4% van hun waarde, terwijl lange termijn staatsobligaties ook 1,5% daalden. Toch had de permanente portefeuille slechts 0,9% verlies dankzij het goede resultaat van +2,8% voor goud.
