Grote Depressie Grafieken

Aandelen kunnen als de geschiedenis zich herhaalt nog veel sterker dalen. Ook zakken de prijzen van vastgoed, bedrijfsobligaties en grondstoffen bij een situatie als die van de jaren 30 van de vorige eeuw.

Bob Prechter, die reeds jaren een nieuwe grote depressie voorspelt en ook een excellent resultaat heeft neergezet in 2008, heeft een aantal interessante grafieken uit de jaren 30 gepubliceerd in zijn nieuwsbrief ‘The Elliot Wave’.

De grafieken komen uit Bradstreet’s weekly nummer van januari 1933. Alle grafieken eindigen in 1932. Nu weten we dat in 1933 ongeveer het dieptepunt lag van de depressie maar het 10, 20, soms zelf 30 jaar geduurd heeft voor alles terug was zoals voor de crash. Wat leerrijk is aan die grafieken is welke dalingen we mogen verwachten de komende jaren.

Voor allen die denken dat de olieprijs weer fors zal stijgen, beginnen we met:

De olieproductie in Amerika, en dat was toen het Saudi Arabië van vandaag, daalde van 1929 tot 1933 van 90 naar 60 miljoen vaten per dag. Amerika produceerde na 1 jaar 10% minder olie, na 2 jaar 20% minder en na 3 jaar 30% minder olie. Niet omdat de olieput leeg was, maar meer omdat de portemonnee leeg was:

Winkels en groot warenhuizen verkochten na 1 jaar, 10% minder, na 2 jaar 25% minder en na 3 jaar 40% minder goederen. In deze depressie zal het idem dito zijn, of erger, gezien de boom deze keer veel groter, breder over de wereld en langer was.

Niet alle producten werden massaal minder gekocht, belangrijke basisbenodigdheden zoals schoenen bleven op peil:

De reclame industrie, alsook al de media afhankelijk van reclame, kon echter een streep door hun rekening zetten:

Een daling van 50% in 3 jaar. Robert Prechter merkt op dat deze grafiek het totaal aantal advertenties in magazine weergeeft. U kunt echter niet de prijs die betaald is voor een advertentie zien. De inkomstendalingen moeten dus ernorm zijn geweest. Hij verwacht hetzelfde voor de tv advertenties vandaag alsmede de internet advertentieinkomsten.

Maar gelukkig heeft de mensheid goede bedrijfsmanagers die er toch in slagen van tijdig de kosten te drukken zodat de winsten toch op peil blijven, of toch niet:

In 1929 maakten Amerikaanse bedrijven nog 700 miljoen dollar winst. In 1930 500 miljoen, in 1931 250 miljoen en in 1932 nog slechts 50 miljoen dollar. Dat is een daling van maar liefst 95%.

Robert Prechter merkt op dat de P/E ratio, de Price / Earnings ratio moeilijk kan verbeteren als de winsten blijven dalen. Dan blijft de prijs van aandelen toch onaantrekkelijk vanuit het P/E standpunt.

Hier wat de DOW index gedaan heeft, de beurs dus:

De beurs zakt van 350 naar 200 in jaar 1, net zoals 2008 de helft eraf, dan kent ze een ‘suckerrally’ en stijgt ze begin 1930 met 50%, om dan volledig weg te zakken de rest van het jaar, alsook in 1931 en nog eens in 1932 loodrecht naar beneden om te eindigen op 50, dat was dus een totaal verlies van 80% sinds 1929 en te eindigen waar ze stond 30 jaar ervoor.

Dat geldt ook voor de autobedrijven wiens dividenden omsloegen in jaarlijkse verliezen per aandeel:

Gezien de malasie maakt ook geen enkel bedrijf een beursgang. Het aantal nieuwe ondernemingen op de beurs was nog 1250 in 1929, in 1932 waren dat er nog met moeite 50:

Andere interessante grafieken zijn:

De waarde van alle bouwcontracten was 650 miljoen dollar in 1928 maar dit stort volledig in elkaar tot het 3 jaar verder in 1932 slechts een 100 miljoen dollar aan bouwcontracten zijn, een daling van 80%.

Ook het aantal nieuwe huizen daalt elk jaar een 20% om ook een totale daling te hebben van maar liefst 90%:

Geen wonder dat de productie van cement nog meer daalt als de productie van olie, in plaats van 30% minder, hier 50% minder op 3 jaar:

De wereldhandel krijgt, net zoals 2008, het eerste jaar al een daling van 20% te verwerken, maar dat is het jaar daarachter nog eens 20% eraf, en nog eens 20% eraf om uiteindelijk met in totaal 60% te dalen tegen 1932:

Ook de banken zien het aantal spaarrekeningen serieus dalen in vergelijking tot het aantal cash in circulatie (of onder de matras):

Ook toen steeg het aantal kredieten dat de centrale bank in de markt stak om tevergeefs de deflatie te proberen tegen te gaan:

Denk ik dat het zo gaat lopen als in de jaren 30 met een verder deflatie en rentevoeten die blijven dalen? Die kans is groot en dat wil zeggen dat iedereen die vastgoed , aandelen, bedrijfsobligaties of grondstoffen heeft zijn kapitaal nog eens gaat delen door 2 of zelfs 3 of 4. Langetermijn staatsobligaties en goud zullen de enige activa zijn die je kunnen redden van de ondergang.

Het kan uiteraard anders uitdraaien en deze crisis kan nog sneller vergeten worden dan dat ze opgedoken is. De beurzen herstellen weer, de economie ook, alsook de grondstoffen en rentevoeten. In dat geval zijn al diegenen die enkel goud, cash of lange termijn staatsobligaties hebben gezien en zal hun kapitaal serieus afnemen de komende jaren. Enkel zij die ook vastgoed, aandelen, bedrijfsobligaties of grondstoffen hebben zullen hun koopkracht dan behouden.

Indien je niet wil gokken op de uitkomst en je vooral geïnteresseerd bent je koopkracht nog te hebben wat er ook gebeurd dan steek je je geld in een permanente portefeuille zodat je beschermd bent zowel tegen een mogelijke deflationaire depressie alsook tegen een mogelijk herstel in de markten.

Marc de Mesel
http://www.marcdemesel.be