Mijn moeder zei mij vroeger altijd: “verschoon niet je bed met andermans vuile was”, dit wil zeggen dat je niet onder je eigen problemen uitkomt door maar te wijzen naar andermans tekortkomingen.
Gelukkig geldt voor de Europese Centrale Bank maar één doelstelling: prijsstabiliteit. Het is toch onmogelijk al die andere ballen tegelijk in de lucht te houden.
Hét kenmerk van het huidig economische herstel is wel, dat voor slechts een enkeling het aanvoelt als herstel. Steeds is er weer gerede twijfel aan de kracht ervan.
Het gaat niet echt goed met de economie van de westerse landen. De groei in de VS vertraagt, zoveel is duidelijk. Inmiddels is het verwachtingspatroon gehalveerd.
Het gevaar van contamination , om de Engelse uitdrukking te gebruiken, van Portugal en Ierland is iedereen bekend. Deze landen hebben ook gebruik gemaakt van de Europese steunmaatregelen.
Naar verwachting komt er eind juni een einde aan het controversiële Amerikaanse inkoopprogramma van staatsobligaties. Beleggers zetten zich schrap voor de mogelijke negatieve gevolgen.
Is deze groeivertraging een gevolg van tijdelijke problemen (of is de onderliggende economische kracht op dit moment gewoon zwakker dan gehoopt?
Terwijl Dominique Strauss-Kahn met een elektronische enkelband door een luxe appartement in Manhattan strompelt, is het IMF naarstig op zoek naar kandidaten.
In de beschouwingen over de schuldencrisis valt de naam van Spanje niet zo vaak. De kans dat dit land zijn schulden niet kan of zal afbetalen lijkt niet zo groot.
