De laatste weken is de media vooral geobsedeerd geraakt over de Nederlandse “verkiezingen”. Er zou wat te kiezen zijn. Voor mij is dit weer een kwestie van zand in de ogen strooien van burgers.
Ronduit stuitend is de verhoging van de tarieven van banken voor het uitleveren van effecten. Prijsstijgingen van 400% tot 700% zijn eerder uitzondering dan regel.
Wie in de afgelopen jaren wel eens op luchthaven Schiphol rondliep, zal ze misschien -eerder ‘hoogstwaarschijnlijk’, ze waren nauwelijks te negeren- gezien hebben: de advertenties van ING Bank.
Nu het Amerikaanse AIG voor meevallende prijzen kan verkopen, lijken de zorgen van beleggers wat naar de achtergrond te verdwijnen. Kan er weer volop ingestapt worden in financiele waarden?
Volgens Hans Hoogervorst, de voorzitter van de AFM, veroorzaakten de omstandigheden in de aanloop naar de financiële crisis het gedrag van bankiers. Volgens mij geldt dat niet alleen voor hen.
De regionale banken in de VS hebben wel meegedaan in het herstel maar staan nog fors lager ten opzichte van de grotere beurs. Een voortgaand economisch herstel zal echter hen ook ten goede komen.
De schraperige Scrooge gooide het roer drastisch om. Werknemer Bob Cratchit kreeg eindelijk een royaal kerstcadeau: een gigantische kalkoen. Tegenwoordig gaat het andersom.
Goud is de vijand van banken maar zij kunnen niet verhinderen dat het goudfeest gaat beginnen. Volgend jaar stijgt de prijs boven de 1.300 dollar per ounce. Binnen drie jaar zet de opmars door naar 2.000 dollar en zal daarna nog eens verdubbelen. Dat zegt Willem Middelkoop, goudhandelaar en columnist bij RTL-Z, in een exclusief interview met De Kritische Belegger.
Een centrale bank die bepaalt hoeveel geld er beschikbaar is en wat de rentevoeten dienen te zijn is even schadelijk als een overheid dat bepaalt hoeveel er geproduceerd moet worden en wat de prijzen moeten zijn.
