Arme speculant. Voor één van de favoriete speeltjes van hedgefondsen en andere speculatieve beleggers lijkt het einde nabij: de Credit Default Swap (CDS). Een CDS is eenvoudig gezegd een soort van verzekering tegen een ‘default’, een in gebreke van betaling blijven van een uitgever van een (staats)obligatie. Het ‘mooie’ van een CDS is dat deze ook ‘naked’ valt te sluiten. De koper van de verzekering hoeft het verzekerde object (de obligatie) helemaal niet te bezitten. Het is alsof je een opstalverzekering voor het huis van je overbuurman sluit in de hoop dat het afbrandt. Het is dus gokken dat een ander in de problemen komt.
Tot de kredietcrisis genoot dit derivaat een lage bekendheid. Maar sinds het omvallen van Lehmann Brothers is dit spectaculair veranderd. Aan de val van Lehmann hebben Goldman Sachs en andere grote beleggers miljarden verdiend met de swaps. Dit ging ten koste van de destijds grootste verzekeraar ter wereld AIG die een mogelijk ‘default’ van Lehmann en andere banken verzekerd had. Toen de CDS-en uitbetaald moesten worden, ging dit om zulke grote bedragen dat AIG de verplichtingen niet kon nakomen en de Amerikaanse overheid ze moest redden. Onlangs kostte het speculeren met Europese staatsobligaties het Amerikaanse effectenhuis MF Global de kop.
Sinds de kredietcrisis is de CDS enorm populair geworden, vooral om de kredietwaardigheid van landen aan te geven. Maar de populariteit is tanende. Eerst was er de teleurstelling afgelopen zomer dat een verzekering op een ‘default’ van Amerikaanse treasuries eigenlijk onzin bleek. Want de Amerikaanse obligatiemarkt is zo groot dat een eventuele wanbetaling door geen enkele partij te dragen valt. Dit geldt min of meer ook voor Britse of Duitse staatsobligaties, hoewel hiervoor nog steeds CDS-en afgesloten worden.
Vervolgens was daar het Europees Parlement. Menig politicus is van mening dat een CDS een speculatief instrument is dat de kredietcrisis heeft verergerd. Daarom hebben de EU-lidstaten medio oktober besloten de CDS-markt voor staatsobligaties aan banden te leggen. Besloten is dat over ruim een jaar het niet langer mogelijk is om ‘naked’ een CDS te sluiten. Daarmee wordt het grootste gedeelte van de vraag naar het product weggenomen.
Toch lijkt deze maatregel averechts te gaan werken. Want als beleggers zich niet langer kunnen verzekeren tegen wanbetaling, dan eisen ze gewoon een hogere rente op risicovolle staatsobligaties. En daarmee komen landen als Spanje of Italië alsnog in de problemen. Bovendien hebben de Europese lidstaten een berg boter op het hoofd. In het op de Eurotop van vorige week gesloten akkoord is immers bepaald dat het EFSF als soort van verzekeraar gaat optreden voor risicovolle staatsobligaties.
Datzelfde akkoord lijkt de CDS-markt voor staatsobligaties de nekslag toe te brengen. Het afstempelen van 50 procent op de Griekse staatsleningen is een ‘credit event’, een reden om de uitbetaling van de CDS te vorderen. Maar helaas voor de speculant hebben de Europese regeringsleiders in overleg met de banken geregeld dat de afstempeling ‘vrijwillig’ is. Vanwege deze vrijwilligheid heeft de scheidsrechter in deze, de International Swaps and Derivatives Association (ISDA), bepaald dat een uitbetaling niet nodig is. Daar gaat je duur betaalde swappremie…..
‘Gelukkig’ kwam de Griekse premier Papandreou de speculant tegemoet door een referendum aan te kondigen. Hoewel deze keutel onder grote internationale druk weer werd ingetrokken, lijkt de kans op een ongecontroleerd faillissement van Griekenland stukje bij beetje dichterbij te komen en gloort er weer hoop voor de CDS-speculant.
Martine Hafkamp
Fintessa Vermogensbeheer
Start met Automatisch Beleggen
Het coronavirus eist steeds meer slachtoffers! Ook de financiële markten blijken niet immuun. Door de dreiging zijn de afgelopen dagen de corporate credit markets bijna stil komen liggen.
Wereldwijd ligt de inflatie nog steeds op een hoog niveau. Nu heeft de Fed haar eerste renteverhoging voor maart aangekondigd.
De terugkeer van de inflatie betekent weer wel dat beleggers meer oog moeten krijgen voor de duration van hun beleggingen.
De Europese Centrale Bank (ECB) heeft het einde van haar obligatieaankopen aangekondigd. Maar omdat het aanbod van obligaties niet zal afnemen, zullen er in de toekomst nieuwe kopers nodig zijn.
Ik quote:
“Toch lijkt deze maatregel averechts te gaan werken. Want als beleggers zich niet langer kunnen verzekeren tegen wanbetaling, dan eisen ze gewoon een hogere rente op risicovolle staatsobligaties.”
U heeft het over ‘naked’ CDSjes die mogen een jaar lang niet meer worden verkocht/gekocht. Maar de beleggers die zich verzekeren tegen wanbetaling hebben niet een ‘naked’ CDSje maar hebben natuurlijk ook de onderliggende waarde ‘de obligatie’ het is immers een verzekering voor de belegger die ermee in zee gaat.
Maar om even ergens anders terug op te komen, de banken die vrijwillig afschrijvingen gaan doen op Griekenland zijn dan eigenlijk nog meer geld kwijt vanwege die CDSjes die zij hierop hebben zitten? Het lijkt mij dan wel zo redelijk om bv uit dat noodfonds deze verliezen te vergoeden niet?
Als de banken ‘wisten’ dat zij desgevraagd moesten afschrijven hadden zij ook nooit een CDSje hierop gekocht? of wordt dit onder de tafel gestopt?
Beleggers met de onderliggende waarde kunnen toch gewoon een CDS blijven kopen?
U zei dat het juist om de ‘naked’ CDSjes ging, kortom de speculatieve handel er uit verdwijnt.
goudprijs per gram varieert voortdurend. Naast de huidige goudprijzen van de London Bullion Exchange