Er was deze week een verhaal in The Guardian waarin de nadelige gezondheidseffecten werden besproken die voortkomen uit te veel werken. Ze hebben ook studies gedocumenteerd waaruit blijkt dat de meeste werknemers niet productief zijn na een bepaalde hoeveelheid arbeidsuren:
Onderzoek van de Australian National University heeft onlangs vastgesteld dat meer dan 39 uur per week een risico vormt voor het welzijn.
Is er een gezond en acceptabel niveau van werk? Volgens de Amerikaanse onderzoeker Alex Soojung-Kim Pang zijn de meeste moderne medewerkers ongeveer vier uur per dag productief: de rest is opvulling en enorme zorgen. Pang beweert dat de werkdag gemakkelijk kan worden teruggeschroefd zonder de levensstandaard of welvaart te ondermijnen.
Andere studies ondersteunen deze observatie. De Zweedse overheid financierde bijvoorbeeld een experiment waarbij bejaardenverpleegsters zes uur per dag werkten en toch een salaris van acht uur ontvingen. Het resultaat? Minder ziekteverlof, minder stress en een sprong in productiviteit.
Met de beschikbaarheid van internet en e-mail is het voor mensen veel moeilijker geworden om zich aan een 40-urige werkweek te houden, omdat we te allen tijde op onze smartphones zijn aangesloten.
Hoewel het lijkt alsof het er altijd is geweest, is de 40-urige werkweek nog steeds een relatief nieuw fenomeen. Volgens Robert Gordon in The Rise and Fall of American Growth, was de typische 40-urige werkweek niet echt gebruikelijk tot in de jaren veertig.
In 1870 werkte meer dan 80% van de beroepsbevolking in fysiek veeleisende banen die die gevaarlijk waren voor hun gezondheid, vervelend en onaangenaam. Werknemers maakten gemiddeld 11-12 uur per werkdag totdat de wetten veranderden in 1874 om niet meer dan 10 uur per dag te werken. In 1900 was de standaard werkweek 6 dagen per week en 10 uur per dag. In 1920 was al gedaald naar 8 uur per dag, 6 dagen per week, totdat zich uiteindelijk in de jaren veertig zich stabiliseerde op een 5-daagse en 40-urige werkweek.
Vermoedelijk was het Henry Ford die de 40-urige werkweek vormde omdat hij dacht dat zijn werknemers productiever zouden zijn door minder uren te werken. Het is sindsdien relatief stabiel gebleven, maar het is moeilijk om de werkelijke uren te meten die vandaag worden uitgevoerd, omdat mensen meer tijd op internet doorbrengen voor zowel persoonlijke als professionele doeleinden.
Het merendeel van de beroepsbevolking werkt niet onder de zware fysieke werkomstandigheden van de late jaren 1800 en is in het begin van de 20e eeuw overgeschakeld naar een meer op kennis gebaseerde functie. Het idee van werk heeft deze verandering niet bijgehouden.
Als je constant aan het werk bent, heb je nooit tijd om na te denken en na te denken. In een kenniseconomie hebben we die tijd nodig om onze gedachten te verzamelen en door het besluitvormingsproces te werken.
Ook bij beleggen kan het lonend zijn om juist minder tijd te besteden aan uw beleggingen. Een te grote betrokkenheid kan uw rendement omlaag halen. Wij bieden daarom de mogelijkheid van Automatisch beleggen aan. Vraag hier de gratis brochure aan.
Start met Automatisch Beleggen
Crises hebben een onbetwistbaar nut. Ze leggen onbarmhartig de zwakke plekken in het systeem bloot. Dat gebeurt ook deze keer en opnieuw is duidelijk, dat het financieel allesbehalve robuust is.
Christian Sewing roept bedrijven op om zich agressiever aan te passen aan de nieuwe omstandigheden als gevolg van de coronacrisis. Hij denkt dat de crisis langer zal duren dan verwacht.
Eind augustus ontving de Federal Reserve Bank of Kansas City opnieuw centrale bankiers van over de hele wereld op het jaarlijkse symposium in Jackson Hole, Wyoming, VS.
Nu de pandemie enigszins tot staan is gebracht, begint menigeen weer vooruit te kijken. Hoe zal de post-coronawereld eruit zien ?
