In ons nieuwe boek, Deflatie in aantocht, vijf stappen om de komende crises te overleven, schrijven wij – onder andere – over de valutaoorlog die behalve in Japan, in de VS en in de eurozone ook op kleiner niveau woedt, nl. in de verhouding tussen de euro en de Zwitserse frank. Wij gaven in ons artikel ‘Nieuwe valutaoorlog op komst?’ van 15 december jl. aan dat deze valutaoorlog weer zou opleven:
‘Kijken we naar ons seizoensmodel, dan zou het zomaar kunnen zijn dat de SNB binnenkort flink ‘aan de bak’ moet, want deze week en met name begin januari zien we een forse duikeling in de koers. Te verwachten valt dat de ketting rondom de koers van 1,20 weer behoorlijk strak komt te staan en de SNB op grote schaal moet interveniëren om dit evenwicht in stand te houden. Maar uiteindelijk zal de euro door de bodem van 1,20 zakken en dat zal ook de SNB niet kunnen tegenhouden. Een verder zakkende euro gaat de Zwitsers veel geld kosten. Als straks de kluizen van de SNB vol liggen met sterk in waarde gedaalde euro’s zullen ze met weemoed terugdenken aan de gouden tijden toen hun kluizen vol lagen met mooie blinkende goudstaven!’
Het lijkt net of de SNB ons artikel ook heeft gelezen en wilde voorkomen dat ze grote verliezen zouden lijden. Er werd de afgelopen weken door de SNB al zwaar geïntervenieerd en de aanval van de afgelopen dagen werd de Zwitserse centrale bank waarschijnlijk wat te veel van het goede, met als gevolg dat vanmiddag om 12:15 uur besloten werd om de koppeling los te laten:
Klik op grafiek om te vergroten (opent in nieuw venster)
De daling was zo heftig dat we de maandgrafiek van EURCHF erbij moesten pakken om hem goed op het scherm te kunnen krijgen. Na de aankondiging door de SNB knalde het valutapaar onderuit, snoeihard door de 1,20! Op het dieptepunt (0,82616) stond de euro ten opzichte van de frank 31% lager, inmiddels is daar ten tijde van het schrijven nog zo’n 15% van over. Voor de goede orde: in dit valutapaar is niet de euro gecrasht, maar is de Zwitserse frank veel sterker geworden, hij heeft zogezegd een ‘upcrash’ laten zien. In alle andere ‘major’ en ‘minor’ valutaparen met de Zwitserse frank als onderdeel (USDCHF, CADCHF, GBPCHF, AUDCHF, NZDCHF) zien we uiteraard soortgelijke bewegingen.
We leven in interessante tijden en dit is slechts een heel klein voorproefje van wat we nog meer mogen verwachten! Lees voor meer informatie ons boek.
Elmer Hogervorst & Eric Mecking
Volledig terecht deze actie van de Zwitserse Centrale Bank; exact 1 week voor de aankondiging van QE door de ECB zorgen ze ervoor dat ze van die (op termijn sterk in waarde verminderde) euro’s af zijn.
In “Deflatie in aantocht” wordt gesteld dat deflatie negatief is.
Je kunt ook zeggen dat het systeem zo corrupt en oneerlijk (en op schulden gedreven) is waardoor het niet tegen rechtvaardigheid kan (die de deflatie met zich meebrengt).
Want de prijzen dalen door deflatie, waardoor ondernemers minder binnen krijgen, waardoor zij de lonen op een gegeven moment moeten verlagen, waardoor de ontslagen mensen weer minder kunnen kopen, waardoor de ondernemer weer zijn prijzen moet verlagen en zo verder. Die cirkel wordt als een complete ramp beschreven, een uiterst donker scenario die met alle middelen moet worden voorkomen.
MAAR… de verminderde inkomsten van die ondernemer worden ook meer waard door de deflatie! Dus de ondernemer kan met zijn minder euro’s nog hetzelfde blijven kopen. En de lonen dalen ook, maar die koopkracht stijgt weer waardoor er alsnog hetzelfde gekocht kan blijven worden.
Inflatie:
Alles wordt duurder, die ondernemer krijgt dus meer inkomsten, maar de lonen worden nauwelijks verhoogd. Een verlies dus aan koopkracht van de werkenden. De inflatie blijft elk jaar een paar procent, terwijl de lonen de inflatiestijging keer op keer niet kunnen bijhouden.
Schulden moeten dus bij echte deflatie op een gegeven moment echt weggestreept worden. En dat vinden de banken niet leuk, maar daardoor krijgen de mensen met schulden weer meer zuurstof en de mensen met spaargeld meer koopkracht. Het lijkt er verdomd veel op dat deflatie uiteindelijk toch positief is, ook al wordt er in het boek moord en brand hierover geschreeuwd.
Ik zou het interessant vinden als we via de mail (karl.senden64@gmail.com) hierover een discussie kunnen voeren.
Het klopt toch wat ik hier stel?
Dat was aardige volatiliteit ja, en dat heb ik geweten…
Een actie van éen of andere instelling hoeft niet zozeer terecht te zijn,een noodgedwongen reactie ligt meer in de lijn met de tijd waarin we leven.. Elmer merkt heel goed op,klein voorproefje, immers deflatie heeft overal al de overhand. En laat zich niet sturen,eerder andersom, deflatie is sturende.
Ja, het klopt! Deflatie en inflatie kunnen beiden positief of negatief uitwerken! Politici willen geen deflatie! Ook niet als de deflatie geleidelijk en dus positief verloopt. Politici hebben de inflatie al meer dan 40 jaar misbruikt om onzichtbaar voor de burger hun koopkracht aan te tasten = diefstal!
Inflatie wordt dan ook al vele jaren omschreven als LEGALE Diefstal!
Wedden dat de politici een positieve deflatie weer zullen misbruiken? NEE?
Kijk eens naar de politiek mislukkingen op gebied van: Woekerpolissen, belastingdienst met maffiatrekken, WAO van onschuldige verkeersslachtoffers daalt al meer dan 13 jaar aan koopkracht, failliete zorgverzekeringsstelsel, onderwijs is een ramp, Betuwe lijn, Fyra, Gedemoraliseerd volk = Nederlanders, Recht = leugen (behalve voor rijken), politiek is failliet = onbetrouwbaar en leugenachtig, euro is een ramp (wisselkoersverlies, Griekenland, e.d.).
Nou,jij betrekt ook echt alles erbij, Robert,waar het hier eigenlijk alleen maar gaat over het gevaar van deflatie, en gevolgen er van. Het boek van Elmer kan je misschien helpen dingen te onderscheiden.
vaak halen mensen goede en slechte deflatie door elkaar. Net zoals er ook goede en slechte inflatie bestaat.
Slechte deflatie is als prijzen omlaag moeten door uitval van vraag of verlies aan koopkracht. Goede deflatie is als producten goedkoper worden door kostenverlaging of dalende olieprijs.
Hoe dan ook, deze deflatie hoort bij de winter Kondratieff. De cyclus die al loopt sinds 1949 en nu het einde nadert. De deflatietijd, wintertijd. Helaas kan een nieuwe lente nooit beginnen zonder dat de pijn van de eindfase winter genomen wordt. Meestal door oorlog zoals WO2, ook een oorlog om schulden. Dit was het einde van de 3e cyclus. We staan nu aan het einde van de 4e cyclus. En zolang schulden blijven groeien zal de slechte deflatie krachten blijven toenemen. Nogmaals, dit lost zich niet op. Dit kan alleen maar eindigen met de stekker eruit trekken in alles. Of dit zonder oorlog zou kunnen is de vraag. Niemand weet hoe dat moet. Na een oorlog is het altijd gemakkelijk allemaal opnieuw te beginnen. Maar hoe krijg je anders mensen zover dat ze alle bezittingen af zullen staan om alle schulden weg te strepen? Daarbij zijn schulden ophogen noodzakelijk om de overheden te laten functioneren. Een duivels dilemma.
Lees ergens dat een voormalig bestuurder van de Rabobank deflatie als onze redding ziet,die man haalt ook alles door elkaar trouwens…
Met zo’n uitspraak van een prominent iemand zal het nooit iets worden om de gevaren van deflatie aan de man te brengen!