Dit jaar is het 50 jaar geleden dat Milton Friedman zijn geruchtmakende artikel the social responsibility of business is to increase profit publiceerde in the New York Times. Het dogma was dat bedrijven zich dienden te onthouden van maatschappelijk en politiek engagement, maar zich louter moesten richten op winstmaximalisatie ten behoeve van de aandeelhouder.
Het vijftigjarig jubileum valt op een bijzonder moment. De wereld is in de klauwen van een pandemie, die en passant de beperkingen van het betoog van Friedman blootlegt. Louter streven naar winstmaximalisatie op een moment dat veel bedrijven alleen nog kunnen overleven dankzij overheidssteun, dat bekt niet lekker.
Het denken in termen van winstmaximalisatie en aandeelhouderswaarde is er mede debet aan dat de publieke sector in veel landen de afgelopen decennia chronisch verwaarloosd is. Die verwaarloosde overheid is geen partij voor het virus. Zeker in de Opkomende landen zullen bedrijven moeten bijspringen om politieke en maatschappelijke ineenstorting te voorkomen. Dat geldt zelfs voor een land als de VS, waar extreme polarisatie een fatsoenlijke bestrijding van het virus totaal onmogelijk maakt.
Bedrijven zullen na de pandemie publiekelijk beoordeeld worden op hun social responsibility tijdens de crisis.
Start met Automatisch Beleggen
Hoewel een herhaling van de stagflatie van de jaren zeventig onwaarschijnlijk lijkt, houdt het huidige klimaat een aantal risico's in die we niet mogen onderschatten.
leinere centrale banken laten momenteel zien hoe een exit uit een accommoderend monetair beleid kan werken zonder een crash.
Het coronavirus grijpt steeds sneller om zich heen. Het aantal besmettingen en sterfgevallen neemt hand over hand toe.
Een mogelijk wereldwijd belastingakkoord zou digitale giganten dwingen om meer belastingen te betalen.
