In reactie op ons vorige artikel schrijft iemand: “Leuk artikel maar u voorspelt deflatie sinds 2005 en die blijft maar uit, hoe legt u dat uit?”
De vraag is enerzijds terecht, anderzijds is hij ook kenmerkend voor het kortetermijndenken waar wij allen last van hebben. Sinds 2008 hebben we het over ‘de crisis’. Al zes jaar komt deze term boven tafel zodra we het over de economische toestand in de wereld hebben. Gedurende die tijd gaan er veel bedrijven failliet, daalt de huizenmarkt en hebben ondernemers last van ‘vraaguitval’ omdat de consument de hand op de knip houdt. Deflatie is feitelijk niets anders dan vraaguitval. En deze uitval wordt komende jaren nog veel groter. Kijken we naar de inflatiecijfers in Europa, dan zien we de voorbode daarvan.
Afgelopen drie jaar daalde de Europese inflatie van 3,3% naar 0,6% in mei 2014. Het zijn slechts drie jaar uit een veel grotere beweging. Sinds 1980 daalt de inflatie. Toen nog 12%- 13%, nu dus dichtbij het nulpunt.
In de nieuwe 8e druk van ons boek Deflatie in aantocht laten wij zien dat deze crisis nog tot 2020-2023 gaat duren. Voor de komende jaren verwachten wij dan ook dat deflatie zijn ware gezicht zal laten zien. De gevolgen laten zich raden, maar die zullen niet fijn zijn voor wie niet is voorbereid. Daarom komen wij in het boek met ‘vijf stappen om de komende crises te overleven’. Wees voorbereid!
Alvast gratis het eerste hoofdstuk van Deflatie in aantocht downloaden? Kijk op: http://bit.ly/AlsGeldJeLiefIs.
Elmer Hogervorst & Eric Mecking
Even afgezien van de vraag of centrale banken (FED, ECB) het zich ontvouwen van een deflatoir scenario ueberhaupt zullen toestaan (de “druk om “iets te doen”, lees “geld bijdrukken”, en daarmee uiteindelijk afstevenen op een hyperinflatoir scenario, lijkt mij uiteindelijk toch te groot worden), is het natuurlijk maar de vraag of deflatie niet uitsluitend een probleem is voor “de rijken” (ik chargeer natuurlijk wat nu).
Wat ik bedoel: de reden dat deflatie ueberhaupt optreedt is dat Jan Modaal geen toegang meer heeft tot krediet, en prioriteiten moet stellen. Voor Jan Modaal zullen, zelfs in een deflatoir scenario, de inflatoire effecten altijd groter zijn (stijgende ziektekosten, energiekosten, benzineprijzen, voedselprijzen). Daar bestaat de besteding van zijn inkomen immers voor een groot deel uit. En geloof maar niet dat het inkomen gelijke tred houdt met de werkelijke inflatie (die in de officiele cijfers van het CBS natuurlijk zwaar naar beneden wordt gemanipuleerd).
Dat manipuleren werkt als volgt: stel, even voor de eenvoud: Jan Modaal geeft 1 euro uit aan brood, en 1 euro aan aardappelen. Aardappelen worden 2 x zo duur, en gaan 2 euro kosten. Jan Modaal besluit voortaan alleen nog maar brood te eten. Brood kost nog steeds 1 euro, is dus niet duurder geworden, en vanaf nu verantwoordelijk voor alle bestedingen van Jan Modaal. Officiele inflatie dus 0. Het jaar daarop verdubbelt brood in prijs. Jan Modaal besluit hierop weer de helft van zijn inkomen te besteden aan Aardappelen. Die zijn HET AFGELOPEN JAAR niet duurder geworden, want ze waren al 2 euro. De prijsverdubbeling van brood telt maar voor 50% mee in het totale inflatiecijfer (wat voor de helft uit aardappelen bestaat). Totale inflatie jaar 2 dus 0 + 100 /2 = 50 %. Totale inflatie jaar 1 was 0%. Dat levert gemiddeld over 2 jaar dus 25% inflatie op, wat suggereert dat de prijzen in totaal in 2 jaar met 56,25% zijn gestegen (= 1,25 x 1,25) terwijl beide produkten in prijs zijn verdubbeld (RaRa…)
Beste Dominicus, lees dit,http://deflation.com/nog maar eens door, wordt het je een stuk duidelijker…