3G: nieuwe mantra voor beleggers

Na BRIC en N-11 heeft de wereld de beleggerwereld er een nieuwe afkorting bij. De bedenker van deze afkorting is Willem Buiter, een van de kandidaten om Nout Wellink op te volgen maar u nog strateeg bij Citigroup. Buiter en zijn coauteur Ebrahim Rahbari introduceerden onlangs in een korte studie het begrip 3G. Dat is geen derde generatie telecomwaarde, maar staat voor Global Growth Generators. De auteurs gaan een stap verder dan BRIC zonder overigens de vitale rol van de BRIC landen to ontkennen of te onderschatten.

Globaliserende economie

Ook deze studie kijkt niet verder dan 2050. Het betoog moet immers wel geloofwaardig blijven Volgens de auteurs is het niet verstandig om in een globaliserende wereld je aandacht te beperken tot landen. Je moet als onderzoeker of als belegger je net wijder werpen. Wat is bijvoorbeeld de rol van de megasteden in de toekomstige economie. Is het niet verstandiger om naar kansrijke regio’s te kijken of naar kansrijke sectoren Een regio en een sector zijn in principe niet aan landsgrenzen gebonden.

Go east young man

In de 19de eeuw spoorden Europese ouders hun ondernemende kinderen aan de boot naar het westen te nemen. In de 21ste eeuw zullen Europese ouders hun ondernemende kinderen met het vliegtuig naar het oosten sturen. Althans dat denken ze bij Citigroup.

Figuur 1

In het oosten, daar gebeurt het en dat blijft zo tot zeker 2050. Buiter gaat er in deze studie vanuit dat de wereldeconomie een periode van forse groei tegemoet gaat. Tot 2030 gaat die groei gemiddeld 4,6% per jaar bedragen om na 2030 af te zwakken naar 3,8%. Om in dollartermen te blijven: in 2010 bedraagt het wereldwijde bruto nationaal product $ 72 biljoen en dat zal in 2050 opgelopen zijn tot $ 380 biljoen. Uiteraard is dit geen rechte lijn. Er zullen zich crises blijven voordoen. Sterker nog, die groei is alleen mogelijk als landen die crisis vakkundig weten te managen. De auteurs stellen vast dat veel landen van de zogeheten Emerging Markets de afgelopen decennia hard gewerkt hebben om de kwaliteit van hun instituties te verbeteren en in het kielzog daarvan de politieke stabiliteit hebben verbeterd. Dat is nu een goed vertrekpunt voor toekomstige groei en welvaart. Veel arme landen met een jonge bevolking zijn nog lang niet zo ver. Ze staan pas aan het begin van dit proces. Willen deze landen aansluiting vinden bij de meer ontwikkelde wereld, dan voorzien Buiter en Rahbari slechts een remedie: open je markten en kies voor de een of andere vorm van markteconomie. En vooral, investeer in menselijk kapitaal en in bijvoorbeeld een goede infrastructuur.

…..and the winner is!

Waar komt de groei vandaan? De haarden van (nieuwe) economische groei zullen Afrika en Azië zijn. De groei zal gebaseerd zijn op een jonge bevolking die per hoofd een hoger inkomen gaat genieten. Natuurlijk spelen eerder genoemde factoren als stabiliteit ook een belangrijke rol, evenals zaken als cultuur, ligging, rijkdom aan grondstoffen en openheid naar de rest van de wereld. Andere kernen van groei kunnen/zullen het Midden Oosten en Latijns Amerika,  en landen die vroeger deel uitmaakten van de Sovjet Unie. Hoewel de auteurs liever niet praten over landen, hebben ze toch een rijtje favorieten opgesteld.

Bangladesh, China, Egypte, India, Indonesië, Irak, Mongolië, Nigeria, Filippines, Sri Lanka en Vietnam bieden de beste kansen  als het gaat om groei van het inkomen per hoofd.

Figuur 2.

In het rijtje potentiële groeiers ontbreken West Europa en Noord Amerika. Het rapport voorziet voor beide regio’s een forse relatieve krimp. Zijn deze regio’s anno 2010 nog goed voor iets meer dan de helft van het wereldwijde BNP, in 2050 zal dit naar schatting nog slechts 15%. De relatieve achteruitgang laat zich goed aflezen aan de status van de VS. Nu is het nog de economische nummer 1, in 2020 zal China die rol overnemen en in 2050 zal China op zijn beurt de economische troon moeten afstaan aan India.

Tenslotte

Het in niet allemaal nieuw wat in dit rapport staat. Sterker nog, het meeste is al bekend uit verschillende andere studies. Het voordeel is, dat de lezer met dit rapport een goede indruk krijgt van de stand van zaken over verwachte trends en ontwikkelingen. Voor een geoefende en geïnteresseerde lezer is 87 pagina’s gemakkelijk te verhapstukken.

Dr. C.A.M. Wijtvliet
corwijtvliet@dekritischebelegger.nl

De auteur is onafhankelijk financieel analist. Hij is tevens partner bij De Weygerbergen, bureau voor performancemeting en vermogensbegeleiding in Eindhoven, www.Weygerbergen.com