Een centrale bank die bepaalt hoeveel geld er beschikbaar is en wat de rentevoeten dienen te zijn is even schadelijk als een overheid dat bepaalt hoeveel er geproduceerd moet worden en wat de prijzen moeten zijn.
In 1660, toen Nederland het meest welvarende land ter wereld was, kreeg je 5 kg goud voor een luxehuis in Amsterdam. Tijdens de grote depressie was datzelfde huis nog slechts 0,4 kg goud waard, 10 keer minder als 400 jaar ervoor. Vandaag krijg je 70 kg goud voor het huis, de hoogste goudprijs in de geschiedenis van de mensheid.
In de voorbije maand oktober verloren aandelen 4,4% van hun waarde, terwijl lange termijn staatsobligaties ook 1,5% daalden. Toch had de permanente portefeuille slechts 0,9% verlies dankzij het goede resultaat van +2,8% voor goud.
Met een sterk rendement van 2,1% in september is de permanente portefeuille bezig aan zijn opmars. Het totaalrendement voor 2009 tikt nu op 9%. Niet slecht voor een portefeuille die nauwelijks 2,7% verlies had in 2008.
Heb jij ooit al eens een belegging gekocht waarvan je verwacht dat het zal dalen in waarde? Het is iets dat maar weinig beleggers ooit hebben gedaan.
De rente op spaarrekeningen was vorig jaar nog makkelijk 4% en is nu nog nauwelijks 1%. De banken hebben veel excuses.
Als je de beleggingsmethode van de permanente portefeuille hanteert, welke manier is dan beter: de Amerikaanse of Europese?
Indien zich een rampscenario bij ons zou voordoen zoals een hyperinflatie of een faillissement van de staat zal de permanente portfeuille niet volstaan maar heb je een oorlogskas nodig.
De Europese permanente portefeuille heeft uw kapitaal sinds 1999 doen groeien met 65%, een rendement van gemiddeld 5,8% per jaar. In 2008 had u een verlies van slechts 3%.
