De obligatiemarkten werden in de afgelopen jaren gedomineerd door de acties van centrale banken die leningen massaal opkochten. Op deze wijze fungeerden zij als een soort ‘buyer of last resort”, oftewel beleggers zagen zich gedekt door de monetaire autoriteiten. Elke beleidsverandering zoals in de snelheid en omvang van de aankopen leiden daarom tot beweeglijkheid op de obligatiemarkt. Die factor lijkt zich nu naar de achtergrond te verplaatsen nu zij een terugtrekkende beweging maken. Een andere factor is nu flink aan kracht aan het winnen: de plannen en uitspraken van de Amerikaanse president Donand Trump. Een harde taal richting het buitenland, tezamen met een soepelere wetgeving kan zorgen voor een lawine aan verkooporders van de twee grootste bezitters van staatsleningen: Amerikaanse banken en China.

Amerikaanse banken hebben volgens de cijfers van de St. Louis Fed nu 2.400 miljard dollar aan staatsobligaties en waardepapieren van agentschappen op de balans staan, een ruime verdubbeling ten opzichte van negen jaar terug. De regering Trump wil soepelere wetgeving voor het bedrijfsleven en in het bijzonder voor banken door aanpassing van de Dodd-Frank Act.

Die kwam in 2010 tot stand na meer dan een jaar hakketakken tussen Democraten en Republikeinen. De wet is een antwoord op de financiële crisis van 2008, die eerst en vooral het gevolg was van het onverantwoorde handelen van de financiële sector. Door de crisis belandde de sector op de rand van de afgrond en moest met vele miljarden aan belastinggeld van die rand weggetrokken worden. De crisis raakte ook miljoenen Amerikanen die hun huis waardeloos zagen worden en hun vermogen verdampen.

Het resultaat van de Dodd-Frank Act was dat er striktere kapitaalseisen voor banken zijn geformuleerd, dat er centrale clearing van derivate producten is gekomen, dat er jaarlijks zogeheten stresstests plaatsvinden en dat de effectenhandel voor eigen rekening verboden is.

Een versoepeling kan leiden tot minder strikte kapitaaleisen en tot gevolg hebben dat er minder obligaties aan hoeven te worden gehouden. Volgens berekenignen van RBS-analist Gerard Cassidy hebben 24 banken $100 miljard teveel aan obligaties op de balans staan. Citigroup, JPMorgan en Chase hebben daarvan het leeuwendeel.  Dit geldt kan gaan naar aandeleninkopen die de beurzen een verdere impuls kunnen geven.

Ligt een correctie op de loer? Dat zou goed kunnen. Wij bieden handelssignalen aan op de AEX en DAX.  Deze kunnen een handvat zijn voor uw beleggingen. KLIK HIER voor meer informatie.

Banken zijn reeds obligaties aan het verkopen. Dit heeft geleid dat de rente weer aan het stijgen is. Tussen half 2013 en 2014 stegen de tegoeden van Amerikaanse staatsleningen van de Bank of Amerika van $2,9 miljard naar $58 miljard. Eind 2016 is dit tegoed alweer geslonken naar $48 miljard.

Een andere risico voor obligaties vormt China, de grootste houder van Amerikaanse Treasurys. Het land bezat $1.050 miljard in november tegen $1.235 miljard een jaar geleden.  In oktober alleen al werd $41 miljard verkocht. China heeft kasgeld nodig om zijn munt, de yuan te ondersteunen. Deze valutainterventies hadden als effect dat Trump China als een valutamanipulator bestempelde en dreigde met een sanctie van 45% importtarief op producten die in China werden gemaakt en verkocht in de Verenigde Staten.

Goldman Sachs analist Alec Phillip voorziet dat als het Witte Huis eenzijdig een tarief op Chinese producten invoert, het land kan besluiten om terug te slaan door Amerikaanse obligaties te verkopen.