Olie een top nabij?

De Facebookrevoluties in het Midden-Oosten en Noord-Afrika worden flink uitgemeten in de media. Volgens de kranten en de televisie zorgen de omwentelingen aldaar voor een stijging van de olieprijs. En voorts zeggen diezelfde media dat de olieprijs weer bewerkstelligt dat de inflatie stijgt. In het verleden, zie bijvoorbeeld hier, heb ik regelmatig artikelen geschreven aan de hand van het leerstuk van Socionomics, waarbij ik laat zien dat beide beweringen onjuist zijn. Oorzaak en gevolg worden omgedraaid. Om met de laatste bewering te beginnen: de prijzen zorgen niet voor een stijging van de (prijs)inflatie, maar de (monetaire) inflatie zorgt voor een stijging van de prijzen. Overigens, de (prijs)inflatie beweegt zich nog altijd rond de 2%, dus waaruit blijkt dat door de hoge olieprijs en de stijging van andere grondstoffen de (prijs)inflatie oploopt? Ik zie het niet in de cijfers terug. We moeten m.i. eerder concluderen dat de zelf verzonnen indicator van de (prijs)inflatie een onzinnig instrument is, aangezien het effect van de geldpers niet in de indicator verwerkt is.

De tweede bewering is ook onjuist. De onrust in de landen rond de Middellandse zee zorgt niet voor een stijging van de olieprijzen. De koersen van grondstoffen en indices worden trendmatig niet gedreven door externe factoren. Koersen bewegen in patronen. Niet een exogene maar een endogene benadering is hier van toepassing. Nieuws en gebeurtenissen (onrust) zijn niet trendmatig van invloed op de koersen (olieprijs), maar de olieprijs bepaalt het nieuws. Hoe hoger de olieprijs, hoe slechter het nieuws dat verschijnt over de stand van de olievoorraden en de zorgen omtrent het opraken van de olie.

Wanneer media berichten over zaken als de stijging van de olieprijs, zie je op een gegeven moment een piek ontstaan in de aandacht rondom die stijging. Dat kan bijvoorbeeld zijn doordat het journaal met dit onderwerp opent. Een andere mogelijkheid, zoals ontwikkeld door Paul Montgomery is het principe van de “magazine coverindicator”. Aan de hand van de covers van magazines zoals Time, Newsweek, Businessweek en vooral The Economist doet Montgomery voorspellingen over bepaalde trends. Het idee daarbij is dat cover fungeert als een contraire indicator. In de terminologie van Socionomics heet dit: “the trend is mature”, ofwel de trend is rijp. Nieuws volgt de trend van een beurs of in dit geval van olie. Wanneer de trend op z’n einde loopt, zullen de media daar maximale aandacht aan besteden. In dit geval door middel van de cover van een magazine. The Economist maakt op donderdag bekend hoe het magazine van zaterdag eruit ziet. We zien in de afbeelding een olievat op de wereldbol, waarbij het lont van het olievat is aangestoken:

Deze indicator werkt niet op de dag nauwkeurig. Er kan gemakkelijk nog één of meer weken overheen gaan. Maar het lijkt erop dat we in de buurt van een top voor de olieprijs zijn. Wanneer ik naar mijn eigen spreadsheet van de Spiral Calendar kijk, zie ik op dit moment twee mogelijk draaipunten. Het eerste is rond 3-6 maart, het tweede rond 9-11 maart. Laten we zien wat de markten ons te vertellen hebben.