Bij veel inwoners van de westerse wereld roept uranium louter negatieve associaties op. Allerlei incidenten, te beginnen bij Chernobyl en voorlopig eindigend bij Fukushima, hebben de naam van kernenergie en dus van de grondstof uranium weinig goeds gedaan. Op het eerste gezicht heeft Fukushima, waarbij veel besmet water de oceaan instroomde, de toekomst van kernenergie misschien wel voorgoed in gevaar gebracht. En dan is er de onregelmatige en onrustwekkende berichtgeving over het nucleaire verrijkingsprogramma van Iran.
De slechte Fukushimageur heeft een aantal landen ertoe aangezet om definitief afscheid te nemen van kernenergie. De belangrijkste namen zijn Japan, Duitsland en België. Door de stroom van slechte berichten over kernenergie gaat het met de grondstof evenmin geweldig. De prijs per pond schommelt al een tijdje rond het niveau van $ 35. Dat betekent, dat de prijs onder het niveau ligt waarbij uranium winbaar is. Die prijs bedraagt volgens ingewijden $ 40 per pond.
Eveneens volgens marktinsiders als Rob Chang van Cantor Fitzgerald Canada Metals and Mining is de bodem van het dal inmiddels wel bereikt. Hij gaat er vooralsnog vanuit, dat prijzen zich voorzichtig gaan herstellen. De daling in de afgelopen twee jaar is uiteraard te wijten aan het drama van Fukushima en al de negatieve commotie, die daaruit voortvloeide. Daar komt nog bij, dat de meeste traditionele afnemers grote voorraden hebben aangelegd. Het ligt echter in de lijn der verwachtingen, dat er aan die ‘rooskleurige’ situatie in de loop van 2014 een einde komt. Volgens Chang heeft de wereld de komende jaren behoefte aan ongeveer 184 miljoen pond, maar zal er slechts 179 miljoen pond geproduceerd worden.
Zoals de zaken er nu voorstaan, zal in de loop van dit decennium het verschil tussen vraag en aanbod van uranium geleidelijk gaan oplopen. Dat is enerzijds het gevolg van een teruglopende productie door te lage prijzen en anderzijds door een sterk groeiende vraag naar uranium. Alleen al in China zullen in de komende jaren 29 nieuwe reactoren gaan draaien, in Rusland 10 en in India 7. In China zien beleidsmakers kernenergie als een antwoord op het snel groeiende probleem van de luchtvervuiling (smog). Maar ook de vraag uit de Verenigde Staten zal weer gaan groeien nu het zogeheten Megatons for Megawatts project op zijn einde loopt. De inhoud van Russische kernkoppen werd in de VS omgewerkt voor gebruik in kernreactoren. Met het aflopen van dit project moet de VS weer terecht op de wereldmarkt, omdat het land zelf slechts vijf miljoen pond produceert. De komende jaren heeft het echter behoefte aan zeker 50 miljoen ton.
Fukushima
Op de kort termijn kan de lancering van het zogeheten Basic Energy Plan van de Japanse overheid een enorme stimulans voor de vraag naar uranium betekenen. Waar Japan in 2011 voorgoed afscheid leek te nemen, is er in 2014 sprake van een schijnbare comeback. Volgens het plan van Shinzo Abe zullen 48 reactoren weer in werking treden als ze eenmaal het stempel van veilig en betrouwbaar hebben gekregen van de Nuclear Regulation Authority. Deze onafhankelijke instelling heeft na het drama van Fukushima nieuwe criteria opgesteld, waaraan kernreactoren moeten voldoen, willen ze weer gaan draaien. De reden voor de hernieuwde belangstelling van Japan voor kernenergie is duidelijk. Zonder kernenergie moet Japan al zijn energie invoeren en dat is een te dure hobby gebleken.
De terugkeer van Japan op het toneel van de kernenergie zal grote gevolgen hebben voor de prijs. Aan het einde van 2013 voorzag de eerder genoemde Chang een prijs rond het niveau van $ 43,25 in 2014. Als Japan echter op de markt terugkeert, dan kan de prijs in 2014 al een niveau van $ 50 per pond bereiken en in 2015 een niveau van boven $ 60. Voor de langere termijn is een prijs van $ 70 niet meer uit te sluiten. De aanhoudende prijsstijging in de komende jaren is niet alleen het gevolg van een hernieuwde Japanse vraag, maar ook van het korte termijnbeleid van veel afnemers. Toen de prijzen voor uranium omlaag doken hebben ze afgezien van het afsluiten van lange termijncontracten. Die strategie gaat veel afnemers de komende jaren opbreken.
Fusie en overname
De verwachte prijsexplosie zal niet alleen gevolgen hebben voor consumenten, maar ook voor producenten. Er lijkt een periode van fusies en overnames in het verschiet te liggen. Nu er een tekort aan uranium dreigt, zal er komende jaren driftig gezocht worden naar nieuwe uraniumlagen. Maar exploratie is op zich niet voldoende voor bedrijven. Ze moeten ook aan diversificatie van de mijnen denken. Veel afnemers waken zich ervoor om uranium uit slechts een regio te betrekken. Diversificatie in levering is voor afnemers een toverwoord. Een bedrijf moet daarom op meerdere plaatsen in de wereld win en vindplaatsen van uranium hebben. Bedrijven, die deze kwaliteiten bezitten, zijn potentiele kandidaten om overgenomen te worden. En dan valt steeds vaker de naam van het Canadese Denison. Dat heeft niet alleen een sterke positie in het Canadese Athabasca Basin, maar heeft ook posities in Zambia en Mongolië. De aantrekkingskracht van Denison schuilt niet alleen in zijn portfolio van wereldwijd gespreide vindplaatsen, maar ook beschikt het bedrijf over de capaciteit en expertise om het uranium te verwerken.
Potentiele kopers zijn Rio Tinto, dat weliswaar over eigen vindplaatsen beschikt in Canada, maar niet over capaciteit om het uranium te verwerken. Een andere kandidaat met interesse in Denison, maar ook in Fission is Cameco, de grootste uraniumproducent van Canada. Weliswaar heeft de CEO van Cameco, Tim Gitzel, recentelijk verklaard op de korte termijn geen interesse te hebben in de overname van een exploratiebedrijf, maar de oorlogskas is wel tot aan de rand gevuld. Het bedrijf gaat bovendien zijn aandeel in een energiecentrale verkopen. De geschatte opbrengst is $ 450 miljoen.
Zowel Fission als Denison hebben verklaard bereid te zijn zich te laten overnemen. Dar geldt niet voor het kleinere UR-Energy, dat in augustus van 2013 veelbelovende exploratieactiviteiten is gestart in Wyoming. Los van de eerder genoemde twee bedrijven zal ook BHP Biliton zich op de overnamemarkt gaan roeren. Biliton is tot nu toe vooral succesvol geweest in Australië.
Conclusie: koop producenten van uranium
Te weten:
Cameco
Denison mines
Fission Uranium Corporation
UR-Energy
Gratis nieuwsbrief
ER Capital biedt wekelijks tips voor beleggers. Schrijf u nu vrijblijvend in op hun gratis nieuwsbrief.
Dit is een opinie van ER Capital en het mag niet worden opgevat als beleggingsadvies of uitnodiging om te gaan beleggen. In het verleden behaalde rendementen bieden geen garantie voor de toekomst. De redactie heeft geen positie in de genoemde effecten. Op dit artikel is onze disclaimer van toepassing.
investeren in kernenergie is een misdaad tegen moeder aarde!
Uranium komt ongeveer net zo veel voor als tin of arseen De totale hoeveelheid uranium in de aardkorst is enorm – iets in de orde van 100 biljoen ton. Hoeveel hiervan voor kernenergiegebruik winbaar is is afhankelijk van technologie en prijs. Door het voortschrijden van de technologie neemt de hoeveelheid winbaar uranium op twee manieren toe: er komen nieuwe manieren van exploratie, winning en verwerking van uranium tegen lagere kosten, waardoor voorraden die eerst te duur waren voor ontginning alsnog winbaar worden. Door stijgende uraniumprijzen neemt de winbare voorraad op twee wijzen toe: minder rijke ertsen worden economisch aantrekkelijk en het wordt interessanter om op zoek te gaan naar nieuwe voorraden. (Bovendien remmen stijgende prijzen de toename van de vraag door een efficiënter gebruik van de voorraden te stimuleren – bijvoorbeeld door de restfractie van het uranium verder te verarmen of door reactoren met hogere opbrand te gebruiken).