In het economisch universum draait alles om cijfers, zou je denken. Maar wie van woordenspelletjes houdt, kan tegenwoordig ook zijn hart ophalen: Europese politici vestigen hun hoop op de bewerkelijkheid van woorden, nu steeds duidelijker wordt dat de situatie in Griekenland in cijfermatig opzicht dramatisch is.
Herstructurering schulden
De schuldenlast van Griekenland vormt een zeer acuut probleem. De Griekse schulden zijn steeds verder opgelopen en het land is bijna niet meer in staat om te voldoen aan de financiële verplichtingen. De (hoge) rentevergoeding op staatsobligaties maakt de situatie nog erger. En dus klinken er in de markt geluiden om een debt restructuring door te voeren. Waar hebben we het over bij een herstructurering van schulden? In een rapport van Stanford University (2004) wordt de volgende definitie gehanteerd:
“Debt restructuring implies a formal change in the contractual arrangements of the debt, such as reducing the face value of the debt and issuing new bonds with lower interest rates and longer maturities – usually at a sizable cost to bondholders.”
Ofwel, de voorwaarden worden aangepast, teneinde de partij die de obligaties uitgeeft meer ‘lucht’ te geven: een lagere rente, een langere looptijd et cetera. Debt restructuring is een omstreden ‘redmiddel’. Obligatiehouders worden immers gedwongen om eieren voor hun geld te kiezen. Bovendien wordt met een debt restructuring niet bepaald een positief signaal afgegeven. Investeerders zullen zich wel drie keer bedenken voordat zij hun vingers branden aan obligaties van een partij die zich niet aan de initiële afspraken kon houden.
Iets totaal anders: herprofilering
Een ‘debt restructuring’ roept weerstand op en kan resulteren in negatieve marktreacties. Daarom spreken Europese politici nu liever over ‘debt reprofiling’. Het woordenspel is begonnen. Het fundamentele verschil tussen een herstructurering en een herprofilering van schulden is mij niet duidelijk: voor zover ik weet, is debt reprofiling niets anders dan debt restructuring light. Dat wil zeggen: obligatiehouders stemmen vrijwillig in met een relatief korte verlenging van de obligatielooptijden (bron: Het Financieele Dagblad).
Het is écht geen default
Jean-Claude Juncker, voorzitter van de eurozone, ziet een herprofilering wel zitten. Maar, zo waarschuwt Juncker, een herprofilering van Griekse schulden mag door kredietbeoordelingbureaus niet worden geïnterpreteerd als een default van Griekenland. ‘Default’, nog zo’n mooi woord. Je kunt het vertalen als ‘in gebreke blijven’; de Griekse overheid blijft in gebreke bij het voldoen aan de financiële verplichtingen, er is sprake van wanbetaling. Juncker wil de schulden van Griekenland herprofileren zonder dat het land het stempel ‘wanbetaler’ opgedrukt krijgt. Want in het geval van een default “zouden banken miljarden moeten afschrijven, met onberekenbare gevolgen voor de kapitaalmarkten.”
Helaas voor Juncker: de belangrijkste kredietbeoordelaars bedanken er feestelijk voor om het woordenspel mee te spelen. Moody’s, Standard & Poor’s en Fitch hebben laten weten dat een herprofilering van de Griekse schulden weldegelijk als een default zal worden beschouwd. Vanuit Moody’s werd hierover gezegd: “A Greek default might take many forms, including changes in terms and conditions, selective ‘re-profiling’ and large-scale ‘voluntary’ debt buybacks at high discounts, which Moody’s classifies as distressed exchanges.”
Een debt restructuring die we een debt reprofiling moeten noemen. Een debt reprofiling die we vooral géén default mogen noemen. Griekenland is geen wanbetaler, maar de leningsvoorwaarden moeten wel versoepeld worden. Het zijn verwarrende tijden.
Allard Gunnink
CoBeleggen
Disclaimer
Allard Gunnink is als redacteur en columnist betrokken bij CoBeleggen, een initiatief van de Beleggers Coöperatie. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten op) onderliggende waarden die hij beschrijft.
Start met Automatisch Beleggen
Wat is de overeenkomst tussen wc papier en staatsobligaties? Beide zijn het object van irrationeel menselijk handelen.
Deze week gingen de internationale beurzen fors onderuit. Ter verklaring keek menigeen naar het dreigend omvallen van de Chinese vastgoedreus Evergrande.
Is economie een wetenschap? Ik heb mijn twijfels.
Christian Sewing roept bedrijven op om zich agressiever aan te passen aan de nieuwe omstandigheden als gevolg van de coronacrisis. Hij denkt dat de crisis langer zal duren dan verwacht.
