In het FD van gisteren stond weer een handvol met redenen waarom Wouter B. niet is overgegaan tot het nationaliseren van ING maar gewoon een “leuke deal” deed met ING.
Dat meneer Tilmant is vertrokken is een bijzaak want de man zou sowieso al na de zomer vertrekken, nee de hoofdzaak van de deal is dat de Staat een enorm potentieel probleem op zijn hals heeft gehaald. ING is namelijk nog steeds “zelfstandig” maar heeft in de Staat nu een zeer belangrijke aandeelhouder die iets waanzinnigs heeft gedaan zonder de hele tent op te eisen. Wouter B. zegt in het FD dat een nationalisatie te lang duurt en dat aandeelhouders het moeten goedkeuren (dat de bank eigenlijk al failliet is?) en noem nog maar eens 10 redenen op. Dus dan maar een deal waarbij je wat risico voor de belastingbetaler in huis haalt.
Bos laat zich omringen door adviseurs die met een “unieke” deal zijn gekomen want als we Wouter mogen geloven is de deal nog nooit ergens gezien in de wereld en waarschijnlijk (70% zeker!) gaan u en ik als belastingbetaler er ook nog aan verdienen.
Het risico dat Wouter heeft genomen met deze deal is volgens mij gelijk aan het risico dat stuntman Evil Knievel nam bij verschillende stunts. Evil Knievel heeft een wereldrecord botbreuken in de boeken gebracht en het lijkt er op dat Wouter meer botten wil gaan breken dan de 40 botten die Evil Knievel ooit brak tijdens een stunt.
Is de deal wel zo uniek als dat Wouter zegt? Nee, hoor het is gewoon copy-paste van een andere crtl-alt-delete deal. Het Zwitserse UBS is helemaal onderuit gegaan in deze crisis en niemand wil ook maar iets doen wat lijkt op wat UBS doet maar Wouter kopieert juist een UBS-deal. UBS raakte in mei 2008 in zulke zware problemen (zoals ING nu) dat het besloot tot draconische maatregelen. UBS besloot een pakket Alt-A (RMBS) leningen te gaan verkopen aan vermogensbeheerder BlackRock voor een prijs van $0.68 per dollar en daarbij ook nog eens toe te staan dat de koper slechts 25% van de deal zelf hoefde te financieren.
De deal had een flinke omvang want BlackRock betaalde zelf $3.75mrd en UBS leende BlackRock $11.25mrd. UBS zou als goedmakertje op de verstrekte lening het recht krijgen op een beheersvergoeding (hè Wouter, hoezo uniek?) en deelde ook mee in de toekomstige winst of verliezen. Dat zou UBS volgens BlackRock motiveren om extra zijn best te doen (waar heb ik dat vorige week ook gehoord?). UBS was blij dat ze deze deal konden doen tegen 68% van de intrinsieke waarde.
Toen het in de zomer van 2008 echt overal fout ging besloot Merrill ook tot het doen van allerlei acties om daarbij het vege lijf te redden. Merrill Lynch wilde het zelfde proberen als wat UBS had gedaan namelijk het verkopen van Alt-A (RMBS) leningen aan een vermogensbeheerder. Merrill slaagde daarin ook in echter tegen een prijs van 22% van de intrinsieke waarde die oorspronkelijk $30mrd was.
En nu hebben we Wouter Bos die ING een deal aan heeft geboden, die beter is dan die UBS nog kon maken voordat de echte bosbrand uitbrak, en wel tegen een prijs van 90% van de intrinsieke waarde. Waar kun je vandaag de dag nog Alt-A (RMBS) kwijt voor dat geld? Bovendien mag ING “meeprofiteren” van de beheersvergoeding over de portefeuille en ook nog eens van de “bijna zekere” winsten. De bestuurders van ING zijn dronken van geluk thuis in hun bed gevallen nadat ze deze deal hebben kunnen afsluiten. ING loopt zelf nog over 20% van de portefeuille risico en 80% van het risico ligt bij de Staat en dat nadat er al eerder €10mrd in ING gestopt was d.m.v. een Tier-1 lening (perpetuele lening zoals die ook op de beurs te koop is met een coupon van 8.25%).
Goed gedaan ING! Maar weet u wat ik ook zo raar vind in deze deal? Ik heb helemaal niets van ene meneer Kok gehoord die altijd zo waarschuwde tegen het graaien van bankbestuurders en als de dood was voor de risico’s die daar waarschijnlijk aan verbonden waren. Blijkbaar is commissaris Kokkie ook verblind geraakt door al die prachtige feestjes van de bankiers en nam hij het ook niet meer zou precies en laat hij nou een PvdA-vriend opdraaien voor de kosten.
Ik heb toch weer namen moeten noemen in dit artikel terwijl ik echt niet uit ben op het neerhalen van mensen, maar laten we nou gewoon eens starten met het toegeven van schuld. Laten we nou ook gewoon duidelijk zeggen dat sommige banken gematst worden met deals die eigenlijk nooit zouden kunnen in normale omstandigheden. Maar laten we nou ook gewoon het volk vertellen dat een groep mensen niet netjes is omgegaan met allerlei risico’s en dat daar consequenties aan verbonden zijn.
Want hoe kan ik nou iemand op een feestje uitleggen dat een wielrenner die een pilletje slikt voor de rest van zijn leven verbannen kan worden uit het peloton van beroepsrenners terwijl bankiers (maar ook commissaris K. bij ING) het hele financiële systeem drogeerde en zij nu gewoon mee kunnen blijven liften met prachtige salarissen en auto’s met chauffeurs?
Jan van Gemeren
www.ganntrader.org