De obligatiemarkten worden bedreigd door een wereldwijde golf van wanbetalingen en ratingverlagingen. Tot nu toe heeft het ruime monetaire beleid van centrale banken de wanbetalingspercentages kunstmatig laag gehouden.
Het wordt steeds duidelijker dat beleggers steeds meer gaan twijfelen aan de economische voorspoed in de rest van 2019 en daarna. Afgelopen woensdag, 29 mei, daalde het rendement op de 10jaars treasury naar 2,21%.
Als beurzen tuimelen of omhoogschieten, dan heeft zulks de aandacht van het grote publiek en bijvoorbeeld ook van politici. Wanneer obligatiemarkten bewegen, dan trekt dat veel minder de aandacht. Ten onrechte, bewegingen op de obligatiemarkten zijn veelzeggender dan die op aandelenbeurzen.
Institutionele beleggers zijn bang voor een obligatiezeepbel. Dat blijkt uit een onderzoek van de Franse financierings- en investeringsbank Natixis.
De Amerikaanse obligaties zijn kwetsbaar voor een daling en het is goed mogelijk dat er een correctie op komst is.
Buitenlandse beleggers hebben vorig jaar Europese obligaties verkocht. Voor het eerst sinds de invoering van de euro worden de staatsleningen van de hand gedaan.
De obligatiemarkten werden in de afgelopen jaren gedomineerd door de acties van centrale banken die leningen massaal opkochten. Op deze wijze fungeerden zij als een soort ‘buyer of last resort”, oftewel beleggers zagen zich gedekt door de monetaire autoriteiten.
Het aantal landen met een AAA-kredietwaardering is gedaald naar de laagste stand sinds 2003. De Verenigde Staten en Nederland zijn één van de 11 landen die overgebleven zijn waarvan de leningen de hoogste kredietwaardering hebben.
De dertigjarig bull markt in obligaties lijkt ten einde gekomen te zijn. Wereldwijd hebben ze een gezamenlijk waarde verloren van $1.700 miljard in november.
