Het zijn sombere tijden en de doemverhalen zijn niet van de lucht. Een van die doemverhalen is dat de Europese/Nederlandse industrie dreigt te bezwijken onder de alsmaar stijgende energierekening. Grootschalige financiële bijstand van de overheid heet onontbeerlijk.
Maar is dat wel zo? Niet als we the Financial Times mogen geloven. Deze week verscheen een artikel in deze krant met als titel: what energycrisis? European industry is showing its adaptability. De auteur, Martin Sandbu stelt min of meer tot zijn eigen verrassing vast, dat de volumes aan geproduceerde goederen in de EU, maar ook in de eurozone nog nooit zo hoog zijn geweest dan vandaag de dag. Alle lidstaten van de EU zijn erin geslaagd om hun industriële productie tussen september 2021 – september 2022 fors op te voeren.
Het Duitse ifo Institute kwam tot de conclusie dat van de 59% van de industriële bedrijven die gas gebruiken maar liefst 75% in staat bleek te zijn het gasverbruik te verminderen zonder dat het de productie schaadde. Ruim 40% claimde dat er nog ruimte was om verder op het energieverbruik te bezuinigen zonder dat de productie daaronder hoefde te lijden. De bevindingen van het ifo Instituut worden bevestigd door econometrisch onderzoek van het Leibniz Information Centre for Economics en door de denktank Bruegel. Ook een land als Italië weet zich volgens de denktank goed aan te passen aan de nieuwe omstandigheden.
De conclusie mag (voorlopig) luiden dat ook in zijn economische oorlog tegen het Westen de heer Poetin een nederlaag lijkt te gaan lijden. Westerse liberale democratieën lijken nog steeds de economische en politieke wil en capaciteit te hebben zich aan te passen aan zeer moeilijke omstandigheden. Dat mag een geruststelling heten. Somberheid of depressiviteit is hier niet op zijn plaats. En misschien moet de overheid eens kritisch haar steunplannen onder de loep nemen!
