Het genie is eeuwig geduld. Dat is het oude Italiaanse citaat van beeldhouwer Michelangelo die voor beleggen zou kunnen gelden. 200 jaar van cijfers over de financiële markten onthult schokkende resultaten .
Om dit citaat te staven zijn een aantal experts van vermogensbeheerder Robeco aan het werk gegaan en hebben cijfers van de afgelopen 200 jaar geanalyseerd. Fondsmanager en hoofd conservatieve aandelen -en kwantitatieve allocatiestrategieën Pim van Vliet werd geïnterviewd door John Authers van Bloomberg.
Een statistisch verband wint aan bewijskracht als het over een grotere periode wordt genomen. Een groep van quants bij Robeco Groep, het Nederlandse investeringshuis, heeft onderzoek gedaan naar de wereldwijde prestaties van aandelen, obligaties, valuta’s en grondstoffen die teruggaan tot 1800. De aantallen die ze verwerkten, kwamen allemaal voort uit de enorme dataset die door Global Financial Data werd gebouwd.
Voor al deze verschillende datasets hebben ze de prestaties in kaart gebracht van zes verschillende factoren die in de academische literatuur zijn geclaimd om op lange termijn beter te presteren dan de markt:
-momentum (winnende aandelen neigen ernaar om aandelen te verslaan die verliezen)
-trend (effecten die het in absolute termen goed doen neigen het goed te blijven doen)
-waarde (aandelen die goedkoop zijn in vergelijking met hun fundamentals hebben de neiging om het goed te doen),
-carry (effecten die een hoog inkomen dividend betalen doen het goed),
-seizoensgebondenheid (een veel recentere factor, waarbij het gaat om het kopen in tijden van het jaar waarin de aandelenprestaties meestal goed zijn)
-weddenschappen tegen bèta’, wat betekent dat aandelen met een relatief laag risico op de lange termijn beter presteren.
Er is niets nieuws onder de zon
Correlaties tussen factoren en tussen beleggingscategorieën zijn opmerkelijk constant in de tijd, zelfs in perioden die veraf zijn vóór cross-asset trading, algoritmen of zelfs de telefoon. De resultaten zijn over het algemeen sterker dan de academici verwachten. Ze analyseerden 24 verschillende factoren (de zes verschillende factoren, toegepast op vier verschillende activaklassen) en ontdekten dat een verbluffend 19 van hen effectief bleken te zijn, met een hoge mate van statistische robuustheid, gedurende de volledige periode van twee eeuwen.
De trend is echt je vriend
Gedurende de twee eeuwen werkte trendvolgend beter en betrouwbaarder dan enige andere factor, met een sterk en consistent risicogecorrigeerd rendement. Verder neigt de trendfactor tot de “momentum” -factor, wat inhoudt dat gezocht wordt naar aandelen die goed presteren ten opzichte van anderen. Dat impliceert dat er meer technische analyse mogelijk is – op zoek naar patronen en trends in grafieken – dan academici vaak toegeven.
De volgende beste was carry of high-yield kopen. Carry-transacties zijn het bekendst bij het publiek vanwege de beruchte yen-carry-handel van de jaren vóór de crisis van 2008. Handelaars leenden in yen tegen lage Japanse koersen, parkeerden geld in hoger renderende valuta’s en pakten het verschil – in het proces dat de waarde van de yen naar beneden duwde. Toen de yen begon te stijgen, was het resultaat een gewelddadige terugdraaiing, die in grote mate bijdroeg aan de marktverwarring van de crisis.
Maar volgens van Vliet was carry-trading al meer dan een eeuw aan de gang. En blijkbaar werkte het.
Het klopt echt: verkoop in mei en ga weg
U kent waarschijnlijk het beursgezegde dat u in mei zou moeten verkopen en en daarna weggaan. In Groot-Brittannië voegen we “Do not Come Back Till St Leger Day”, het laatste grote evenement van de Britse paardenraceskalender, die gewoonlijk begin september plaatsvindt. Merk op dat dit adagium impliceert dat je op de markt zou moeten zijn voor oktober, toen de grootste beurscrashes in de geschiedenis zijn gebeurd, maar je krijgt dan ten minste dan de “Santa Rally” en het “Januari-effect”.
Zoals veel mensen die de markten voor hun brood dekken, vind ik al deze zogenaamde seizoensgebonden effecten grondig irriterend. En dus is het nog irritanter om te ontdekken dat seizoensgebondenheid een van de meest betrouwbare investeringsfactoren is. Seizoensgebondenheid toonde zich inderdaad als een veel betrouwbaardere en robuustere factor nadat het Robeco-team alle gegevens van 1800 had bekeken dan het had gedaan met de veel recentere gegevens die academici ertoe hadden aangezet seizoensgevoeligheid als een factor te promoten.
De markt is niet efficient
Deze afwijkingen lijken echt te zijn en de markt is niet zo efficiënt als zou moeten zijn. In feite worden sommige dingen systematisch en voorspelbaar. Er zijn twee hoofdscholen over waarom. Gelovigen in marktefficiëntie zijn van mening dat de afwijkingen uiteindelijk kunnen worden verklaard in termen van risico. Obligaties die erg goedkoop zijn geworden, daar is vaak iets grondigs mis mee. Het waargenomen risico is hoog en daarom kunnen ze met korting worden gekocht.
De rivaliserende theorie, tegenwoordig vaak verbonden met de psycholoog en econoom Daniel Kahneman, is dat afwijkingen kunnen worden verklaard in termen van voorspelbare tekortkomingen in onze perceptie en de manieren waarop we informatie verwerken. Een investering presenteren als een kans om bijvoorbeeld verlies te voorkomen, en het zal voor de meeste mensen veel aantrekkelijker lijken dan exact dezelfde investering die wordt gepresenteerd als een kans om winst te maken. Anomalieën rusten dan niet in gevaar, maar in de gebreken van de menselijke natuur.
Robeco’s oefening helpt om dit debat te belichten door terug te gaan tot 1800. De periode sinds 1981 heeft geen wereldoorlogen en slechts één echt ernstige recessie doorgemaakt. Twee eeuwen teruggaan introduceert veel wereldwijde rampen en talloze economische groeivertragingen, inzinkingen en depressies, en dus geeft het een veel betere gids over hoe de prestaties van de verschillende factoren in verschillende risicomilieu’s veranderen. In totaal omvat de volledige steekproef 43 bearmarkten en meer dan 200 exemplaren van markten die neerwaarts worden verhandeld met meer dan één standaardafwijking.
En toch is er geen waarneembaar verschil in hoe ze presteren. Het systematisch nastreven van deze strategieën levert je meestal betere prestaties op dan de markt, en ernstig negatieve gebeurtenissen lijken de uitkomst niet te veranderen. In academische taal is er “zeer beperkt bewijs van een verband tussen macro-economisch risico en globale terugkeerfactoren”.
Zoals Van Vliet het zegt: “Het is erg moeilijk om hieruit een risicoverklaring te vinden. Onze resultaten wijzen in de richting van behavioralism – de resultaten die we presenteren zijn moeilijk voor efficiënte markten. “Op dit bewijs lijkt het erop dat aanhoudende marktanomalieën voortkomen uit aanhoudende anomalieën in de menselijke natuur en menselijk redeneren (die niet noodzakelijk irrationeel zijn) , en niet vanuit rationele en voorspelbare reacties op veranderingen in risico.
Voor alle duidelijkheid: dit neemt het debat zeker niet weg, maar het is een punt voor de behavioralisten.
Wedden tegen bèta: kopen van niet geliefde aandelen
Hieraan gerelateerd zijn de resultaten voor ‘gokken tegen bèta’, ook wel bekend als de laag-risico anomalie, opvallend. Het is gebleken dat de veiligere aandelen beter presteerden dan de
risicovollere individuele waarden.
Als rendement echt een beloning is voor een hoger risico, dan zou dit absoluut niet mogen gebeuren. Voormalige fondsbeheerder Paul Woolley suggereerde dat dit werd gedreven door de opkomst van benchmarking. Fondsbeheerders gaven er hartstochtelijk veel om hun benchmarks te knuffelen en niet te worden verslagen door hun concurrenten , dus ze hadden allemaal de neiging zich in dezelfde aandelen te nestelen. Dat creëerde een kans voor diegene die klaar waren om te wedden tegen de bèta en de aandelen kochten die achterbleven.
Het onderzoek van Robeco stelt vast dat de anomalie ouder is dan de opkomst van indexering en benchmarks, of zelfs van beheerde fondsen, althans in aandelen (het werkt niet in vreemde valuta). Volgens van Vliet: “Betting Against Beta gaat over veel meer dan benchmarking. We ontdekten dat het heel effectief werkte in het negentiende-eeuwse België. “De reden, zegt hij, is omdat het gebaseerd is op een menselijke constante: afgunst. “Het is jezelf vergelijken met anderen. Als je buurman het goed doet, word je ongelukkig. Benchmarks institutionaliseren afgunst. Ze verergeren of versnellen de anomalie. ”
Maar zolang we geneigd zijn elkaar te benijden, blijft de anomalie met een laag risico bestaan. Voor degenen met het eeuwige geduld om voordeel te halen uit de jaloezie van anderen, is het een goede gok dat er altijd geld te verdienen valt.
Start met Automatisch Beleggen
Als belegger zal je deze periode vast wat meer op je beleggingsrekening kijken. De coronacrisis zorgt ervoor dat de beurzen de afgelopen periode in het rood stonden.
Zelfs beleggers die in de jaren 2010 hebben geprofiteerd van het razendsnelle succes van de grote consumentgerichte technologiebedrijven, komen geleidelijk in ondiepere wateren terecht.
Veel mensen vermijden aandelen of de DAX omdat ze bang zijn voor sterke koersschommelingen.
Het kan goed misgaan en dat is wel gebleken.
