Pech langs de weg

Op het Fondsevent 2010, een bijeenkomst rond beleggingsfondsen en beleggingsadvisering die onlangs plaatsvond in Utrecht, sprak Bob Homan (Hoofd Investment Office van ING) zich uit voor transparantie van beleggingsproducten: “Een belegger moet goed weten wat hij koopt en wat de kansen en risico´s zijn. Dat wil overigens niet zeggen dat een belegger ook precies moet weten hoe een product in elkaar zit. […] Een koper hoeft niet te weten hoe de motor werkt, maar wel wat de auto wel en niet kan.”

Niet gehinderd door kennis
Deze opmerking schoot mij te binnen, toen ik afgelopen weekend op de A1, even voorbij Deventer, met pech langs de weg kwam te staan. In letterlijke zin uitgeschakeld: ik kreeg mijn auto met geen mogelijkheid meer in een andere versnelling. Wachtend op de ANWB kwam de wroeging: had ik maar een autokenner meegenomen toen ik deze kar drie maanden geleden kocht. Maar de testrit verliep prima en alle lichten deden het, dus ik waagde de gok. Dat de koppeling in terminale staat verkeerde, ontging mijn amateursoog. Ja, ik had voor de vorm nog even onder de motorkap gekeken, en zelfs onder de auto geloerd. Maar eigenlijk werd ik niet gehinderd door enige kennis.

Dat laatste geldt ook voor sommige beleggers. Ik vind de opmerking van Bob Homan daarom terecht: beleggers moeten kansen en risico’s kunnen inschatten. Homans vergelijking met een automotor, die om begrijpelijke redenen erg tot mijn verbeelding spreekt, zou zelfs een stapje verder mogen gaan. Ik ben het met hem eens dat het niet haalbaar is dat beleggers de producten waarin zij investeren tot in de finesses doorzien. Maar een zekere basiskennis geen overbodige luxe.

Meer houvast als belegger
Het geeft houvast als je iets weet over de werking van een beleggingsproduct, als je begrijpt waarom de waarde van een product stijgt of juist daalt, als je iets weet van de kostenstructuur. Sommige details blijken er weldegelijk toe te doen. Zo sprak ik onlangs iemand die belegt in Turbo’s (een product met een hefboomwerking waarmee in uiteenlopende onderliggende waarden belegd kan worden). Een Turbo heeft een zogenoemd stoploss-niveau: als een Turbo dat koersniveau ‘raakt’, dan wordt het product beëindigd, om verdere verliezen voor de belegger en de uitgevende instelling te voorkomen. De belegger in kwestie wist echter niet, dat het stoploss-niveau iedere maand wordt aangepast door de uitgevende instelling. De betreffende Turbo krijgt dan dus een andere naam. Tja, dan kun je lang zoeken naar die Turbo waar je een paar weken eerder over gelezen had.

Niet met pech langs de weg
Om terug te komen op de vergelijking met de auto: ik zal misschien nooit begrijpen hoe de motor van een auto werkt, maar die versleten koppeling had ik wel graag -tijdig- herkend. Mocht ik weer eens op autojacht gaan, dan zal ik dus beter beslagen ten ijs moeten komen. Ik ga me inlezen, of ik neem iemand mee die wél verstand van auto’s heeft. Als belegger hoef je de ‘motor’ van een beleggingsproduct niet exact te kunnen analyseren. Maar basale productkennis is gewenst: op die manier kom je niet met pech langs de weg te staan.

Allard Gunnink
CoBeleggen

Disclaimer
Allard Gunnink  is als redacteur en columnist betrokken bij CoBeleggen, een initiatief van de Beleggers Coöperatie. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten op) onderliggende waarden die hij beschrijft.