In het eerste deel van deze column stond ik stil bij een interessante constatering van econome Sylvia Ann Hewlett. Op de website van persagentschap Bloomberg stelde Hewlett vast dat de Amerikaanse financiële sector kampt met een loyaliteits- en vertrouwenscrisis. Deze crisis betreft niet de klanten, maar het bankpersoneel zelf. De betrokkenheid van bankiers bij hun eigen bedrijf (engagement) staat onder druk.
Hewlett wees in dit kader op een recent onderzoek van het door haar opgerichte Center for Work-Life Policy, waaruit blijkt dat de rates of engagement (ROE) in de afgelopen 18 maanden met 12% tot 24% zijn gedaald. Bovendien blijkt uit gegevens van het Center for Work-Life Policy dat meer dan de helft van de top performers in de Amerikaanse financiële sector erover denkt om de huidige betrekking in te ruilen voor een meer respectabele en minder risicovolle werkomgeving. Nu zij in de media voortdurend de zwarte piet toegespeeld krijgen en de publieke opinie zich tegen hen heeft gekeerd, zoeken bankiers naar alternatieven.
Hoe kunnen banken ervoor zorgen dat de betrokkenheid van het eigen personeel weer toeneemt? Nog hogere bonussen uitkeren? In deel I van deze column vroeg ik me af, of de financiële sector zich met de voortzetting van een buitenproportioneel beloningsbeleid niet nóg verder in de nesten werkt. Ergens moet de vicieuze cirkel worden doorbroken.
Moody’s en Maxima
Moody’s lijkt dat ook te hebben begrepen. De kredietbeoordelaar liep zware imagoschade op door de kredietcrisis: velen vroegen zich af of Moody’s dit drama niet had kunnen voorzien. Wat deed het bedrijf vervolgens? In haar column beschrijft Hewlett hoe Moody’s in september met een non-profitorganisatie een filantropisch programma lanceerde. Moody’s stelt de eigen know-how ter beschikking om microkredieten te beoordelen. Op deze manier hoopt Moody’s bij te dragen aan het verstrekken van kleine leningen waarmee minder bedeelden bijvoorbeeld een eigen zaak kunnen beginnen. Prinses Maxima zal er dolblij mee zijn.
Maar het initiatief levert meer op dan applaus van onze toekomstige koningin. Het personeel van Moody’s is laaiend enthousiast: “Even before the partnership was announced, employees who had heard of it informally were asking how they could help… They’re hugely gratified that this firm is bringing value to the world, and they’re ready to apply their experience and skills to make a difference”, aldus de president van de Moody’s Foundation.
Rates and rules
Gedurende tientallen jaren hebben overheden banken steeds meer ruimte gegeven om zelf hun beleid te bepalen en risicoafwegingen te maken. Lang leve de liberalisering. Maar inmiddels is duidelijk geworden dat banken niet met deze vrijheid kunnen omgaan. Nu de rook op het financiële slagveld lijkt op te trekken, wordt in de VS en in Europa dan ook gewerkt aan nieuwe regelgeving ten aanzien van de bancaire sector. Het is te hopen dat met deze nieuwe rules of engagement de impasse in bankwereld kan worden doorbroken.
Om een gezonde financiële sector te creëren, is het mijns inziens wenselijk dat overheden en toezichthouders een einde maken aan de buitensporige zelfverrijking van topbankiers en aan de onverantwoorde risico’s die men nam om die excessieve beloningen binnen te slepen. Ik gun iedere bankier dat hij met plezier naar zijn werk gaat. Ik gun iedere bank dat de rates of engagement onder het personeel stijgen, dat men betrokken is bij het bedrijf zonder dat daar perverse prikkels tegenover staan. Met nieuwe rules of engagement zouden diezelfde perverse prikkels aan banden kunnen worden gelegd. Maar meer nog dan zich te schikken in deze van bovenaf opgelegde regels, zouden banken kunnen nadenken over wat zij uit zichzelf kunnen ondernemen. Banken weten alles van ‘nemen’. Het wordt tijd dat men vertrouwd raakt met het begrip ‘geven’.
Meestal is Moody’s het bedrijf dat als kredietbeoordelaar de verrichtingen van de banken volgt. Misschien kunnen we de rollen voor even omdraaien: laat banken de activiteiten van Moody’s in de gaten houden. Laat banken leren van een bedrijf dat het aanwezige talent inzet ten gunste van mensen die het minder goed getroffen hebben. Dit doel komt niet rechtstreeks tot uitdrukking in de kwartaalcijfers of de beurskoers van een bank. Maar ik vermoed dat de rates of engagement van het bankpersoneel in een fraaie stijgende trend zullen terechtkomen.
Allard Gunnink
Disclaimer
Allard Gunnink is als redacteur werkzaam voor CoBeleggen. CoBeleggen is een initiatief van de Beleggers Coöperatie Nederland U.A. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies.
