Dit is het derde deel dat de nadelen van indexbeleggen behandelt. In eerdere columns heb ik de volgende nadelen besproken:
Nadeel 1, indexbeleggers beleggen in marktkapitalisatiegewogen indices.
Nadeel 2, indexbeleggers zijn aanhangers van de moderne portefeuilletheorie.
In deze column behandel ik het volgende nadeel.
Indexbeleggers doen niet aan rendements-risico analyses
Het belangrijkste uitgangspunt voor indexbeleggers is dat het onmogelijk is om koersen te voorspellen, dat kosten geminimaliseerd moeten worden en dat beleggers ten allen tijde ‘in de markt’ moeten zitten. Het is absoluut waar dat koersen op korte termijn onvoorspelbaar zijn en dat het minimaliseren van kosten een zeer belangrijke voorwaarde is voor het realiseren van rendement. Indexbeleggers houden echter totaal geen rekening met het sentiment van beleggers. Dit sentiment zorgt ervoor dat koersen van bepaalde beleggingscategorieën soms veel te hoog zijn maar ook soms te laag. Ik zal u een aantal voorbeelden geven:
Het meest bekende voorbeeld is de recente internethype, waarbij koersen van o.a. it- en internetondernemingen soms tot astronomische hoogtes konden doorstijgen. Een indexbelegger zegt in een dergelijke situatie: “de koersen zijn weliswaar gestegen maar de markt heeft altijd gelijk, dus ik blijf lekker zitten waar ik zit en ik verkoop mijn posities niet”. Tijdens de internethype negeerden beleggers andere soorten aandelen. Aandelen van kleinere ondernemingen (small-caps) en aandelen van ondernemingen met een hoog dividendrendement (waarde-aandelen) werden door beleggers juist verkocht. Ik kan u zeggen dat deze aandelen weliswaar bij het instorten van de internethype ook in koers daalden, echter het herstel was daarna zeer indrukwekkend. Beleggers die in deze aandelen zouden hebben belegd, zouden weinig last hebben gehad van de doorgeprikte internethype.
Een ander voorbeeld dat ik wil geven heeft betrekking op obligaties. Er zijn meerdere soorten obligaties. De bekendste zijn staatsobligaties en bedrijfsobligaties. Het rendement op bedrijfsobligaties ligt boven dat van staatsobligaties. Dit vanwege het feit dat het risico hoger is. Dit verschil in rendement wordt de risico-opslag genoemd. De hoogte van de risico-opslag varieert. Zijn beleggers erg onrustig en angstig, dan loopt de risico-opslag op. Beleggers eisen dan een hoger rendement. Tijdens het hoogtepunt van de kredietcrisis waren beleggers zeer risicomijdend geworden. De risico-opslag van bedrijfsobligaties liep sterk op. Kijk maar eens naar de onderstaande grafiek. Deze grafiek laat de risico-opslag zien van bedrijfsobligaties (corporates) ten opzichte van staatsobligaties (sovereigns).
Klik met de muis op de grafiek voor een vergroting (opent in nieuw venster)
Vanaf 2003 tot en met de zomer van 2007 ontvingen beleggers nauwelijks extra rendement ten opzichte van een staatsobligatie. In een dergelijke omgeving heeft een geen zin om in bedrijfsobligaties te beleggen. In 2008 liep de risico-opslag echter sterk op, tot zelfs een ongekende 3,5 % extra rendement. Ik ben van mening dat als een belegger in een dergelijke situatie juist wel moet beleggen in bedrijfsobligaties. Een indexbelegger zegt: “het maakt mij niet uit of een belegging in bedrijfsobligaties nauwelijks extra rendement oplevert ten opzichte van een staatsobligatie of juist zeer veel extra rendement. Ik doe met deze informatie helemaal niets”. In 2009 leverde een belegging in staatsobligaties 4,35% op, een belegging in bedrijfsobligaties maar liefst 16,02%.
Hetzelfde argument geldt ook voor high-yield obligaties. Beleggers waren van mening dat 20% van alle ondernemingen die dergelijke leningen hadden uitgegeven failliet zou gaan. Het gevolg was dat de risico-opslag opliep tot een ongelooflijke 18%! Een indexbelegger zou dan zeggen: “met dit gegeven doe ik niets”. Een meer fundamenteel ingestelde belegger zou juist zeggen: “Ik ontvang een zeer hoge risico-premie om in een dergelijke beleggingscategorie te gaan beleggen. In het verleden is altijd gebleken dat uiteindelijk de risico-opslagen weer normaliseren”. In 2009 stegen de koersen van deze beleggingscategorie met maar liefst 44,04 %.
Ik kan nog veel meer voorbeelden geven. Waar het op neerkomt is dat beleggers soms totaal irrationeel kunnen zijn, waardoor de rendements-risico karakteristieken van bepaalde beleggingscategorieën soms zeer interessant kunnen zijn voor beleggers maar ook soms totaal niet. Een indexbeleggers belegt dus altijd in een bepaalde beleggingscategorie, ongeacht hoe de rendements-risico karakteristieken op dat moment zijn. In mijn optiek levert een goede analyse van de verschillende beleggerskarakteristieken van de diverse beleggingscategorieën op termijn dus altijd meer op.
Jan de Vries
www.devriesinvestmentservices.nl
Wat is beter? Actief op passief. Wat zijn uw ervaringen? Bent u een meer actieve of passieve belegger? Discussieer mee op ons forum:Klik hier
Start met Automatisch Beleggen
Zijn ETF's de slechtste jongentjes van de klas in beleggersland? Het lijkt erop. Slechts 15% van deze passieve fondsen voldoet in zijn beleggingsbeleid aan de ESG-criteria.
Zowel particulieren als ondernemers maken in het begin van het jaar de balans op. Het is een mooi punt om de financiële administratie eens goed te bekijken.
Sinds kort hou ik me ook bezig met spiritualiteit. Het lijkt er op dat het ver van beleggen afstaat, maar er zijn treffende overeenkomsten.
Het succes van een belegging op de aandelenmarkt hangt vaak maar af van een paar dagen in een heel decennium.
