In de loop van de crisisjaren is het dividendaandeel steeds populairder geworden onder beleggers om meer dan één reden. Obligatiebeleggers hebben de laatste jaren steeds vaker het dividendaandeel gekozen omdat het rendement op staatsobligaties steeds meer te wensen overliet. Aandelenbeleggers kwamen in diezelfde jaren tot de conclusie dat koersstijgingen niet vanzelfsprekend waren. Ook voor hen was het dividendaandeel een goed alternatief om toch inkomsten te verwerven. Bedrijven op hun beurt probeerden juist in deze moeilijke tijden, waarin winst- en omzetgroei steeds minder vanzelfsprekend waren, beleggers aan zich te binden door hen een aantrekkelijk dividendrendement voor te schotelen.
Daartoe hebben bedrijven zeker in de crisisjaren de totale payout ratio steeds opnieuw verhoogd. Het woord totaal onderstreept dat het niet alleen gaat om de dividenduitkering, maar ook om de buybacks. Aan het begin van 2010 bedroeg de totale payout ratio van de S&P 500 66%. Zes jaar later bedraagt die 128%. Als we corrigeren voor buybacks staat de ratio op 51%.
Alleen aan het einde van 2007, aan de vooravond van de crisis was de ratio hoger. Dat was vooral te danken aan de snelle neergang van de nettowinsten van bedrijven en dat lijkt nu opnieuw het geval. Sinds het midden van 2014 is de gezamenlijke winst van de S&P 500 met 19% gedaald. In diezelfde periode is echter het dividend met 34% gegroeid en staan buybacks op een all time high.
Het feit dat de totale payout ratio boven de 100% uitstijgt is slecht nieuws voor de belegger. De geschiedenis van de afgelopen 40 jaar leert dat het rendement in de jaren daarna slechts 2% bedraagt, als de belegger instapt op het moment dat de payout 100% of meer bedraagt. De oorzaak is waarschijnlijk dat de total payout ratio de neiging heeft belangrijke grenzen te overschrijden aan het einde van de businesscycle. Dat gebeurde bijvoorbeeld in 3Q91, 3Q01 en 3Q07. Het zijn alle drie tijdstippen waarop de economie in een recessie verkeerde of op het punt stond er in te belanden. In de huidige cyclus overschreed de payout ratio de grens van 100% in 1Q15.
Wat kan de belegger beter doen? Ook hier kan de geschiedenis een handje helpen. De belegger kan het beste instappen als de dividenduitkering beneden de grens van 50% blijft. Op dit moment bedraagt de payout ratio van de S&P 500 51%.
De total payout ratio stijgt doorgaans als de winsten beginnen te verbeteren. Doorgaans blijft die ratio nog door stijgen als de winstgroei stagneert. In die omstandigheden gaat de ratio versneld omhoog. Bedrijven moeten dan moeite doen om aan de payout te voldoen en dat gaat ten koste van de toekomstige dividenduitkering. Die groeit aanmerkelijk minder hard als de dividenduitkering boven de 50% uitgestegen is. Dat blijkt uit het eerder genoemde onderzoek over de periode van 40 jaar. Als de dividenduitkering boven de 50% was uitgestegen, dan bedroeg de mediane toename van de dividenduitkering over een periode van vijf jaar minder dan 20%. Bij een niveau van uitkering van minder dan 50% bedroeg de toename ongeveer 40%. Op dit moment heeft het er alle schijn van dat de groei van dividend aan het vertragen is. Voor het lopende jaar wordt de groei geschat op 5%. Ook bij de buybacks lijkt het te vertragen. Het eerste kwartaal van 2016 was nog ongekend sterk, maar het aantal aankondigingen van buybacks is aan het teruglopen. Het lijkt er dus op dat bedrijven de rem aan het zetten zijn op de groei van de totale payout ratio.
Samenvattend: de groei van het dividend is een van de bepalende factoren van het rendement op aandelen over een lange periode. Een (te) hoge payout ratio lijkt het rendement zowel op de korte termijn van een jaar als op de lage termijn van vijf jaar. Deze uitkomst is van belang voor de selectie van aandelen met een dividenduitkering. Uit onderzoek komt naar voren, dat bedrijven met een hoge total payout ratio de benchmark niet verslaan. Een excessieve ratio is dus geen sleutel naar een hoog toekomstig rendement. Dat is vooral toe te schrijven aan het feit dat de ratio te hoog wordt op het moment dat de winstgroei stagneert. Beleggers moeten dus niet alleen letten op de total payout ratio, maar ook op de ontwikkeling van de winst. Die moeten een stabiele groei laten zien. Misschien nog opvallender is, dat bedrijven met een (te) lage total payout ratio achterblijven bij de benchmark. In beide gevallen is het voor bedrijven noodzakelijk een prudent dividend te voeren en dat ook te doen in geval van buybacks. Het is aan de vermogensbeheerder de cliënt bij te staan bij zijn zoektocht naar de juiste dividendaandelen.
Gratis nieuwsbrief
ER Capital biedt wekelijks tips voor beleggers. Schrijf u nu vrijblijvend in op hun gratis nieuwsbrief.
Dit is een opinie van ER Capital en het mag niet worden opgevat als beleggingsadvies of uitnodiging om te gaan beleggen. In het verleden behaalde rendementen bieden geen garantie voor de toekomst. De redactie heeft geen positie in de genoemde effecten. Op dit artikel is onze disclaimer van toepassing.
Start met Automatisch Beleggen
In de afgelopen maanden zijn de energieprijzen wereldwijd door het dak gegaan. Iedereen met een variabel contract wordt nu al geconfronteerd met een forse prijsstijging.
Het is buitengewoon moeilijk om de markt te ‘timen’ bij aandelentransacties. Bank of America heeft dat nu statistisch aangetoond.
In principe is het een goed idee om de aandelenmarkt te betreden na een sterke daling van de totale markt, maar wanneer ?
De economische gevolgen van de coronavirus pandemie hebben eens te meer aangetoond dat in tijden van crisis karakter bovendrijft. Dit geldt ook voor de aandelenmarkt.
