Na de handelsoorlog tussen China en de VS en het uitbreken van de Covid-19-pandemie is de oorlog in Oekraïne de volgende klap voor de mondialisering van de wereldeconomie. Verstoorde toeleveringsketens en knelpunten bij primaire producten kunnen leiden tot drastische prijsstijgingen. In sectoren die grotendeels afhankelijk zijn van uitbestede producten, zoals de autoproductie, kunnen productielijnen soms zelfs helemaal stil komen te liggen, zegt Jan-Christoph Herbst van MainFirst, die waarschuwt dat een lagere groei door efficiëntieverlies, in combinatie met stijgende prijzen en hogere militaire uitgaven, leidt tot een verlies van welvaart voor de bevolking van Europa.
Regeringen en bedrijven worden gedwongen op de nieuwe omstandigheden te reageren. Vorig jaar kondigden de VS aan dat zij de binnenlandse productie van halfgeleiders met meer dan 52 miljard dollar zouden steunen.
Fabrikanten van sportartikelen, zoals Nike of Adidas, moeten ook hun productiebasis verbreden om minder afhankelijk te worden van landen als Vietnam of Indonesië, die bijzonder hard zijn getroffen door regionale lockdowns.
Veel Duitse bedrijven hebben ook te lijden onder de gevolgen van de oorlog in Oekraïne. Thyssen Krupp, bijvoorbeeld, heeft nikkel nodig voor de productie van zijn roestvrij staal, dat voor een groot deel uit Rusland komt. Het opbouwen van alternatieve bevoorradingsbronnen vergt tijd, maar betekent ook hogere prijzen.
Betrouwbare aanvoerroutes en een verbetering van de voorzieningszekerheid staan nu voor veel sectoren op de agenda. Hogere transportkosten, als gevolg van de gestegen energieprijzen, betekenen hogere prijzen, net als hogere opslagkosten en een lager aandeel van de productie in lagelonenlanden. In een notendop: dit is niets anders dan een omkering van de globalisering. Het gevolg van deze ontwikkeling is efficiëntieverlies en, als gevolg daarvan, hogere consumentenprijzen.
Bedrijven die deze hogere prijzen niet aan hun klanten kunnen doorberekenen, zullen op middellange termijn hun activiteiten moeten staken. Oorlogen hebben over het algemeen een inflatoir effect. Ze bevorderen protectionisme en verhogen de overheidsuitgaven door onproductieve militaire upgrades. Europa gaat momenteel precies die kant op. Lagere groei als gevolg van efficiëntieverlies, gekoppeld aan stijgende prijzen en hogere militaire uitgaven, leiden tot een verlies van welvaart voor de bevolking van Europa.
De tijden van gemakkelijk geld zijn voorbij
Zelfs beleggers die in de jaren 2010 hebben geprofiteerd van het razendsnelle succes van de grote consumentgerichte technologiebedrijven, komen geleidelijk in ondiepere wateren terecht. Bedrijven als Google, Apple, Facebook, PayPal of Alibaba vertegenwoordigen vaak grote holdings in particuliere portefeuilles.
De kenmerken van deze typische Nasdaq-aandelen zijn de afgelopen jaren echter radicaal veranderd. Ze zijn nu goed voor een groot deel van de winsten in wereldwijde aandelenindices. Maar de waarschijnlijkheid dat zij hun groeitraject van de afgelopen jaren zullen voortzetten, wordt steeds twijfelachtiger. Het is nu duidelijk dat deze platforms worden gehinderd door hun eigen omvang. Of anders gezegd: zij hebben een dimensie bereikt waardoor het marginale nut kleiner wordt terwijl de kosten blijven stijgen.
We hebben het dus over negatieve schaalvoordelen, omdat het bedrijf steeds belangrijker wordt dan het eigenlijke product. Zowel de EU als de regering-Biden zijn het er nu over eens dat het bij monopolie- en antitrustvraagstukken niet langer alleen gaat om het financiële verlies voor de consument. De aandacht gaat veeleer uit naar het, soms verraderlijke, misbruik van gegevens en persoonlijke rechten.
In China bijvoorbeeld leidt het voornemen om consumenten te beschermen en gokverslaving in videospelletjes aan banden te leggen tot zeer drastische en onmiddellijke regelgevingsmaatregelen. Voor techplatforms over de hele wereld verzwakt het steeds strakkere regelgevingscorset het platformeffect waarop de huidige hoge winstgevendheid is gebaseerd.
Toenemende aantallen werknemers op compliance-afdelingen en managers die het druk hebben met het verdedigen van hun bedrijven tegen overheidsregulering, remmen de innovatiekracht van bedrijven af die ooit voor hun opgang zorgde.
De FAANG-aandelen van de komende 10 jaar?
De eerste fase van het informatietijdperk begon in de jaren tachtig en kwam pas echt op gang in de jaren negentig. Het ging om de algemene invoering van de personal computer en het uitrusten van grote ondernemingen, maar ook overheidsinstanties en overheden met software, het digitaliseren van informatiestromen en het opslaan van gegevens.
Zogenaamde ERP-systemen (Enterprise Resource Planning) verspreidden zich snel. Bedrijven als Microsoft, SAP, Cisco, Dell, HP en IBM speelden een belangrijke rol in dit succes. In de tweede fase, die in de jaren 2000 begon, raakte het internet meer verspreid onder consumenten. Audio- en visuele downloads, online winkelen, streaming, informatieverspreiding op sociale netwerken en de introductie van de smartphone waren de belangrijkste ontwikkelingen waaruit de techreuzen van vandaag zijn voortgekomen. Het zijn bekende namen.
De meeste bedrijven uit de eerste fase maakten echter niet de sprong naar deze tweede fase, die tot op de dag van vandaag voortduurt, met Microsoft als een van de weinige uitzonderingen. De zogenaamde tech-platforms van vandaag zitten op enorme winsten en hebben een stabiele positie op de markt dankzij hun oligopolies. Facebook en Google domineren de reclamewereld, Amazon en Alibaba de online detailhandel, en Apple en Samsung de smartphonemarkt.
Maar slechts een paar van deze momenteel dominante spelers zullen succesvol blijven in de derde fase van het informatietijdperk, die nog maar net begonnen is. Het volgende decennium wordt het tijdperk van digitalisering van de productie, duurzame energieproductie, het gebruik van kunstmatige intelligentie op diverse gebieden, en de elektrificatie van het vervoer. Onderdelen die vroeger door mensen werden gemaakt, zullen in één stuk uit de 3D-printer komen, en productiehallen zullen nauwelijks nog door mensen worden bemand.
Tesla’s Gigafabrieken in Berlijn en Sjanghai wijzen de weg. Wereldwijd zijn er nu meer dan drie miljoen industriële robots die dag en nacht, doordeweeks en in het weekend werken. En de trend groeit snel. Pas de laatste jaren zijn de beschikbare computers in staat gebleken de rekenkracht te leveren die nodig is om zelflerende systemen en automatiseringsoplossingen in fabrieken te installeren. Verschillende industrieën zullen steeds meer op het gebruik van robots gaan vertrouwen, of het nu gaat om sportschoenen of auto-onderdelen, cosmetica of logistieke processen.
De Covid-19 pandemie en de verdere verkrapping van de toeleveringsketens als gevolg van de oorlog tussen Rusland en Oekraïne zijn waarschijnlijk de sterkst denkbare katalysator voor deze ontwikkeling. Bedrijven die momenteel vanwege aanbodtekorten hun productie meer lokaal opzetten, worden nu geconfronteerd met veel hogere arbeidskosten. De prijs van industriële robots daarentegen is de afgelopen jaren meer dan gehalveerd.
Wie zullen de winnaars zijn van deze volgende technologische golf? Het draait allemaal om grondstoffen. Grondstoffen die nodig zijn voor automatisering en voor het opwekken, opslaan en verbruiken van groene elektrische energie. Dit betekent halfgeleiders en de gereedschappen om halfgeleiders te maken. Maar ook echte grondstoffen zoals nikkel, koper en lithium zijn onvermijdelijk in deze volgende fase van technologische groei. Bij de productie van batterijen gaat het vooral om schaalvoordelen.
Het resultaat zullen gigantische batterijconcerns zijn die in de komende jaren zullen ontstaan. Fabrikanten van elektrische voertuigen die zo verticaal mogelijk geïntegreerd zijn en zeer weinig lasten uit het diesel/benzine-verleden hebben op te ruimen, zullen hier ook van profiteren. Naast enkele automatiseringsspecialisten en ontwikkelaars van computerchips zullen ook opkomende cloudbedrijven sterk groeien. Kunstmatige intelligentie (AI) zal onontbeerlijk worden. De bedrijven die erin slagen deze nieuwe technologie zinvol toe te passen, zullen aan belang winnen. De meest veelbelovende toepassingsgebieden van AI zijn gegevensbeveiliging, kredietanalyse, robotproductie, geneeskunde, genetische analyse, logistiek, reclame, energieopwekking en autonoom rijden.
Start met Automatisch Beleggen
Volgens zakenbank UBS zijn de stieren op de Duitse beurs weer sterker geworden. Door over het punt van ongeveer 12.000 punten te springen.
Wat zijn de belangrijkste trends en hoe kunt u hierop inspelen. Wij hebben een gratis rapport opgesteld die u gratis kunt bestellen.
Hoe dikwijls gaat het gezegde van dat vallende mes op? En wat is het slimste om te doen als de aandelenkoersen weer eens zakken?
Crypto-fans die wanhopig op zoek zijn naar een bodem moeten misschien meer geduld hebben.
