Na een richtingloos einde van de vorige handelsweek startte de DAX, conform de vorige prognose, de nieuwe handelsweek in een positieve stemming. De donkerblauwe cyclus, die een bullish formatie maakt met de lichtblauwe subcyclus belooft verdere expansie.
Traditioneel zien beleggingsspecialisten een positieve samenhang tussen risico en rendement. Weliswaar doet de overgrote meerderheid van hen helemaal niets om die risico’s in rendement te vertalen. Dat hoeft ook niet, menen zij. Volgens hen komen de navenant hogere rendementen vanzelf. De “lange termijn” is het toverwoord.
De donkerblauwe hoofdcyclus belooft expansie. De overkoepeling van de lichtblauwe subcyclus levert echter een bearish formatie op. De expansie is – kortom – neerwaarts gericht. De donkerrode hoofdcyclus convergeert en belooft in principe herstel. Momenteel echter wordt deze cyclus overvleugeld door de gele subcyclus. Waardoor ook deze combinatie de komende handelsdagen nog verkoopdruk (in plaats van herstel) belooft.
De impact van sentiment is omvangrijk. De totale fluctuatie – in indexpunten – ligt maandelijks tussen 10 en 20%. Tenminste, als je dagelijks de uiterste koersuitslagen bij elkaar optelt.
Ga je nog dieper inzoomen, bijvoorbeeld per uur of per minuut, dan blijkt die beweeglijkheid nog vele malen groter te zijn. Iedere, tot zelfs de meest kleine beweging, telt dan immers mee.
De praktische waarde van diep inzoomen op kleine bewegingen is beperkt. Niet alleen de kansen op succesvolle voorspellingen nemen af. Dat zelfde geldt ook voor je handelsmogelijkheden. Marges nemen af terwijl de kostendruk juist toeneemt. Ik noem dat “ruis”.
In mijn vorige bijdrage heb ik sentiment benoemd als fundament. Een lastig gegeven omdat de fundamentele analyse zelf geen verklaring voor, laat staan: voorspelling van, sentiment geeft. Fundamentele analyse is – zoals betoogd – eerder een afgeleide, een product, van sentiment. Alleen dankzij marktsentiment kunnen “overwaardering” en “onderwaardering” bestaan..
Dit druist in tegen de inzichten van financiële industrie. Die wringt zich in alle bochten om het gelijk aan zijn kant te krijgen. Commentaren die ons moeten overtuigen waarom de beurs te hoog of te laag gewaardeerd is. En weten analisten het even niet meer? Dan noemen zij dat “de waan van de dag”. In hun optiek zijn immers niet zij, maar beleggers en de beurs zelf het spoor regelmatig bijster.
Volgens de traditie weerspiegelen aandelenkoersen de economische fundamenten van de onderliggende onderneming: de groei- en winstverwachtingen. Aanhangers van de wetenschappelijke “efficiënte markthypothese” weten het zelfs helemaal zeker: alle beschikbare informatie hoopt zich onmiddellijk op in de aandelenkoers. Dus “de markt heeft altijd gelijk”. Een hachelijke conclusie.
