Aandelen met bepaalde kenmerken – zoals een lage waardering – presteren vaak beter dan het beursgemiddelde. De patronen die hierachter schuil gaan, zijn al 200 jaar zichtbaar op allerlei financiële markten blijkt uit een recent Robeco-onderzoek.
Spaarrekening levert niets meer op
Een spaarrekening levert niets meer op , sterker nog het kan u geld kosten! U hebt echter weinig tijd en u wilt niet de hele dag achter de computer zitten. Dan is automatisch beleggen mogelijk wat voor u. Op die manier kunt u meeliften op het succes van ons systeem. Het heeft met een startkapitaal van € 7.000 in juni 2015 , een winst van € 18.875 gemaakt. Vraag de gratis brochure aan. KLIK HIER.
In goede en slechte tijden
Uit de studie is naar voren gekomen dat vier strategieën – momentum, waarde, carry en seizoenseffecten – al meer dan tweehonderd jaar over langere periodes een bovengemiddeld rendement opleveren. Met carry wordt het effect bedoeld dat het koersrendement van beleggingen die het hoogste inkomen opleveren, zoals rente of dividend, vaak ook hoger ligt. De term seizoenseffecten verwijst naar het patroon dat het aandelenrendement in de wintermaanden historisch gezien hoger lag dan in de zomer.
Omdat de patronen eeuwenlang zichtbaar zijn in allerlei verschillende markten, is de kans heel groot dat er geen sprake is van toeval en ze ook in de toekomst blijven bestaan.
Beleggen in aandelen
Morningstar publiceerde onlangs zijn eigen analyse van investeringsfactoren, met behulp van zowel een andere factorenlijst als een andere database. Het onderzoek van Morningstar is smaller dan dat van de Nederlandse studie , waarbij alleen aandelen worden geëvalueerd, beginnend in 2004. (Dat gezegd hebbende, de aandelendatabase van Morningstar is vrij breed, bestrijkt de hele wereld en bevat 40.000 effecten.) Beperking van het beeld vermindert algemeenheid, maar het verbetert de duidelijkheid.
Volatilteit
Het blijkt dat volatiliteit de beste presterende factor is. Na verloop van tijd hebben volatiele aandelen (zoals gemeten aan de hand van de standaarddeviatie van de rendementen) substantieel meer rendement gemaakt dan aandelen met stabiele koersen. Dit is geheel in overeenstemming met de academische theorie, die stelt dat effecten met een hoger risico hogere verwachte rendementen hebben. Het zou vreemd zijn als activa anders geprijsd waren.
Deze conclusie lijkt misschien in tegenspraak met de Nederlandse bevinding dat beleggers gedijen door “te wedden tegen bèta” – dat wil zeggen door effecten te bezitten met een relatief lage volatiliteit – maar dat is niet zo. Dat komt omdat het onderzoek van Morningstar alleen het rendement meet, terwijl de Nederlandse auteurs het rendement hebben aangepast voor het risico. In feite zegt Morningstar: “Hogere volatiliteit brengt hogere rendementen met zich mee,” terwijl de professoren tegen in brengen , “Ja, maar die rendementen zouden nog hoger moeten zijn. Ze compenseren de extra volatiliteit niet volledig.”
Omvang
Een andere factor die beleggen in aandelen succesvol kan laten zijn is omvang. Kleinere bedrijven hebben de neiging om beter te presteren dan de grote omdat zij risicovoller zijn. Dat is inderdaad wat Morningstar heeft gevonden, hoewel de premie voor de grootte de afgelopen jaren is verdwenen. Er moet echter worden opgemerkt dat aandelen van kleinere bedrijven in het buitenland beter hebben gepresteerd dan in de Verenigde Staten.
Momentum
Prijsmomentum is misschien wel de meest hardnekkige van alle factoren, die zich voordoet in alle beleggingsactiva. Onderzoekers worstelen om uit te leggen waarom dit zo is, omdat beleggen in effecten met een relatief hoog recent rendement geen groter risico lijkt te nemen, en de tactiek is zeker geen geheim. Als de strategie niet gevaarlijker is en algemeen bekend is, waarom genereert deze dan extra winst?
Die vraag moet nog naar tevredenheid worden beantwoord. Nogmaals, het momentum heeft gezegevierd, waarbij de lichtblauwe lijn derde werd in de analyse van Morningstar. Deze vertoning ging echter gepaard met een behoorlijke schok, omdat momentumaandelen binnen negen korte maanden, van medio 2008 tot begin 2009, 20 procentpunten van overtollige rendementen verloren. Als deze aanpak faalt, faalt het echt.
Dividend
Managers die aandelenfondsen met een hoog inkomen beheren, prijzen dividenden. De cijfers van Morningstar ondersteunen hun claims. Aandelen met een hogere opbrengst hebben inderdaad hun concurrenten met een lagere opbrengst overtroffen, en gestaag ook. De drie voorgaande factoren leden elk aan tijdelijke omkeringen, maar de opbrengstfactor lijkt nooit terrein te verliezen. Ofwel behoudt zijn relatieve positioneringswinst matig, zoals in 2008-12 en vervolgens opnieuw in 2016-18.
De voordelen van extra rendement zijn echter bescheiden. Een bovenmatig rendement van ongeveer 1 procentpunt per jaar dat toekomt aan de rendementsfactor. Geweldig als iemand dat bedrag zou krijgen, maar het is slechts van matig belang, gezien het feit dat welke portefeuille een aandelenbelegger ook heeft, dividend slechts een van de vele factoren zal zijn.
Kwaliteit
Kwaliteit is een nieuwkomer onder de factoren, die aanvankelijk werd voorgesteld als een mogelijke verklaring voor aandelenrendementen in 1996, maar niet grondig getest tot het volgende decennium. Het zou “The Buffett Thesis” kunnen worden genoemd: het idee is dat bedrijven met bijzonder sterke, hoogwaardige bedrijven ondergewaardeerd zijn. Hun aandelen zijn meestal geprijsd tegen een premie, maar volgens de hypothese is die premie onvoldoende.
Misschien wel, maar Morningstar heeft niet veel ammunitie gevonden onder voor deze factor. Het totale overtollige rendement voor hoogwaardige aandelen, door Morningstar gedefinieerd als bovengemiddeld rendement op eigen vermogen en ondergemiddelde schuldratio’s, was slechts bescheiden positief. Eenmaal gecorrigeerd voor provincieoorsprong, sectorblootstelling en valuta – zoals alle Morningstar-factoren zijn, door de berekeningen – verdwijnt het vermeende voordeel van kwaliteit vrijwel.
Stijl
Van alle investeringsfactoren was stijl (waardebeleggen versus groeibeleggen) de grootste faler. Uit de studie komt naar voren dat alle aandelen gelijk zijn, terwijl de waardeaandelen de groeiaandelen gedurende de periode van 16 jaar iets verslaan. Maar heel licht. Waardebeleggen wordt doorgaans beschouwd als de meest academisch geaccepteerde strategie – een benadering die zelfs de voorstanders van efficiënte markten met tegenzin hebben gecrediteerd. Gezien die goedkeuring is dit een teleurstelling.
Liquiditeit
Effecten die moeilijk verhandelbaar zijn, zouden een hoger rendement moeten hebben, omdat ze minder aantrekkelijk zijn voor beleggers en daarom een hoger rendement moeten bieden om hun ongewenste eigenschap te compenseren. Dit is inderdaad wat Morningstar’s grafiek laat zien. Over het algemeen hadden de minder liquide aandelen de overhand.
Maar het was niet echt een triomf. De beste factoren om naar te kijken zijn volatiliteit, omvang en momentum en die zijn aanzienlijk zinvoller dan liquiditeit.
Gemaksbeleggen
Wij hebben een handelssysteem op de Duitse DAX ontwikkeld die zowel op een stijging als op een daling kan inspelen. Alle aan-en verkopen gaan automatisch dus het is mogelijk dat u zelf niets meer hoeft te doen. Het systeem heeft met een startkapitaal van € 7.000 in juni 2015 , een resultaat van € 18.875 gemaakt. Vergelijk dit met uw beleggingen. Vraag de gratis brochure aan. KLIK HIER.
