De teugels voor de Amerikaanse financiële sector worden aangetrokken. Na het nemen van de laatste procedurele hobbel heeft zowel het Huis van Afgevaardigden als de Senaat ingestemd met de verregaande beoogde hervormingswet. Het is de grootste herziening in de financiële wetgeving sinds de Grote Depressie van de jaren dertig. De nieuwe regelgeving is volgens president Barack Obama nodig, omdat de huidige crisis heeft aangetoond dat er grote systeemfouten zitten in de financiële markten.
Een van de belangrijkste punten uit de herziening van de wet is dat de riskante handelsactiviteiten van banken aan banden worden gelegd. Zij mogen niet langer mogen speculeren met geld van hun rekeninghouders. Daarnaast komt er een limiet op het investeren in hedge funds en private equity fondsen en moet de derivatenmarkt transparanter worden. Voor consumenten is er ook een verandering, zij krijgen van overheidswege een waakhond, die hen moet beschermen tegen ondeugdelijke praktijken van bijvoorbeeld verstrekkers van credit cards. Opmerkelijk is dat deze toezichthouder wordt ondergebracht bij de Federal Reserve. Politiek gezien zijn hier veel bezwaren tegen. Progressieven hadden liever een sterk, onafhankelijk orgaan gezien en conservatieven vrezen dat de Fed te veel macht krijgt.
In potentie het meest ingrijpend is echter dat De Amerikaanse overheid krijgt meer macht krijgt om in te grijpen bij financiële instellingen die in moeilijkheden verkeren. Zij kan voortaan besluiten grote financiële concerns, denk aan Morgan Stanley, Citigroup, etc., op te breken, de onderdelen te verkopen en de moederbank te laten sterven. De kosten van een dergelijke operatie zijn in zo’n geval voor de aandeelhouders en schuldeisers, lees: obligatiehouders.
De wet is een overwinning voor Obama, al zal het hem niet veel politiek gewin opleveren. Zijn eigen partij vindt namelijk dat de wet niet ver genoeg gaat en dat hij veel te aardig is voor de financiële sector, terwijl de Republikeinen morren omdat zij vrezen dat deze wet zal leiden tot meer overheidsingrijpen. Het poldermodel is ook de Verenigde Staten niet vreemd en de wet is dan ook één groot compromis. Per saldo lijkt het op de hervorming van de gezondheidszorg. In naam is het een succes, maar niemand is er echt blij mee.
Met de invoering van de wet komt er een einde aan decennia van deregulering van de financiële sector. Waar het in de praktijk om gaat, is de vraag of deze wet er daadwerkelijk voor kan zorgen dat een toekomstige economische crisis voorkomen kan worden. Voorlopig blijft dat echter koffiedik kijken. Veel zal immers afhangen van de uitvoering van deze nieuwe wet en de vraag of er voortaan wel goed toezicht zal worden gehouden.
Veel regelgeving moet door de desbetreffende toezichthouders de komende maanden en jaren concreet worden uitgewerkt, dus voorlopig zal de onzekerheid aanhouden. Er zijn wel tien (!) toezichthouders die nieuwe regels moeten opstellen. De vrees bestaat dat, zolang die nieuwe regelgeving niet duidelijk is en nog niet bekend is hoeveel extra reserves financiële instellingen voortaan zullen moeten aanhouden, de kredietverlening door banken zeer beperkt zal blijven.
Aan toezichthouders de schone taak met alle nieuwe wet- en regelgeving een goede modus te vinden. Als iets nu al duidelijk is dat meer niet persé beter is. Of consumenten en belastingbetalers in de toekomst echt beter beschermd zullen worden, waag ik dan ook te betwijfelen. Net als in Nederland met de bankbelasting hebben financiële instellingen al aangekondigd eventuele kostenverhogingen aan hun cliënten door te rekenen. Bovendien zal de financiële sector op zoek gaan naar wegen om de nieuwe regels te omzeilen. Mensen en dus ook bankiers zijn creatieve wezens en daar doet meer regelgeving niets aan af. Beursgenoteerde financiële instellingen worden in de vorm van koersstijgingen van hun aandeel beloond voor het nemen van risico en het behalen van winst. Combineer dat maar eens met de nutsfunctie die banken hebben. Mijns inziens is de hervormingswet dan ook een Pyrrusoverwinning.
Martine Hafkamp
Fintessa Vermogensbeheer
Start met Automatisch Beleggen
Veel groeicijfers bevinden zich momenteel op hun hoogtepunt. Dit geldt niet alleen voor de algemene economische groei in het algemeen.
Beleggers zijn en blijven rupsjes nooit genoeg. Kijk maar naar de verwachtingen voor 2021. De WpA voor Europa gaat met maar liefst 50% de lucht in en die voor de VS met 22%.
De Europese aandelenmarkt heeft het grootste inhaalpotentieel onder de ontwikkelde economieën.
Momenteel gaan er veel bedrijven naar de beurs. Door de hype wordt de markt overspoeld met een overvloed aan bedrijven van wisselende kwaliteit.
