The Dogs of Amsterdam in 2013

Elk jaar schrijven wij op deze plaats onder de titel “The Dogs of Amsterdam” een artikel over een aloud beleggerprincipe, waar al vele malen het gelijk van is aangetoond. Het gaat om een kwantitatieve beleggingsmethodiek. Het idee is het volgende, en wij halen onze oude definitie letterlijk aan: “U loopt aan het einde van elk kalenderjaar de lijst met aandelenkoersen door van een bepaalde beurs (in dit geval Amsterdam) en bepaalt welke 5 fondsen in dat afgelopen jaar qua koersontwikkeling de slechtste prestatie hebben geleverd. Vervolgens koopt u voor gelijke bedragen deze 5 aandelen en kijkt er dan een jaar lang niet naar om. Na een jaar verkoopt u deze 5 en koopt u weer de slechtste 5 van dat voorbije jaar“. Een variant op deze methode is het idee, waarbij naar de hoogte van het dividendrendement gekeken wordt, daar gaat het hier dus niet om.

Waarom de zwakste 5?

Dat deze 5 aandelen het zo slecht gedaan hebben, heeft natuurlijk een reden. De betreffende bedrijven zijn mogelijk in de problemen gekomen. Het is zelfs goed mogelijk, dat er van deze 5vijf een aantal (in de nabije toekomst) failliet zal gaan. Maar stel nu dat één van de vijf aandelen aan een herstel begint. Dan kan er snel een flinke winst ontstaan. Zouden de overige aandelen ook maar enigszins herstellen, dan is uw totale rendement al snel bovengemiddeld. De methode lijkt eenvoudig, maar het probleem is de discipline van de belegger. Om dit goed te laten verlopen mag u een jaar lang niet aan de knoppen zitten. En het is juist erg verleidelijk om winst te nemen als de koers van één aandeel inderdaad begint te herstellen. Maar als de belegger voortijdig verkoopt, dan loopt hij het risico dat niet de hele rit meegemaakt wordt. Daartegenover is het gemakkelijker (en menselijk) om te blijven zitten in de aandelen die doorgaan met dalen (“dat hoort toch tot de systematiek?!”). Het gevolg is dat de belegger wel de zwakke kant van het systeem realiseert, maar niet de sterke kant.

2012, resultaten

In 2012 is het rendement prima geweest, zelfs beter dan dat van de AEX Index, maar niet aanzienlijk beter. Per 1 januari 2012 bestond de lijst uit (wij verwijzen opnieuw naar het artikel van vorig jaar voor een overzicht van de aandelen die in 2008, 2009, 2010 en 2011 op de lijst voorkwamen): Grontmij, PostNL, TomTom, United Services en Wegener. Wij hebben in de praktijk niet Wegener maar CSM als vijfde fonds genomen. Dat heeft te maken met het feit dat destijds al zichtbaar was dat Wegener in een herfinancieringoperatie van de beurs gehaald zou worden waarbij de zittende aandeelhouders naar alle waarschijnlijkheid zonder verdere winst zouden worden uitgekocht. De nummer 6 op de lijst (CSM) week qua prestaties in 2011 niet erg veel af van die van Wegener en dus kozen wij CSM. Het rendement op dit pakketje bedroeg uiteindelijk 11,96%, inclusief de kosten van aan- en verkoop en inclusief dividenden en andere kapitaaluitkeringen (PostNL keerde dividend uit, Grontmij kwam gedurende het jaar met een claimemissie). En daarmee was het rendement gunstiger dan dat van de AEX Index, die een resultaat liet zien in 2012 van 9,68% exclusief dividend. Grontmij tekende voor een fors verlies, USG liet per saldo een beperkt verlies zien, maar de andere drie compenseerden deze twee verliezers ruimschoots.

Resultaten in voorgaande jaren

Bij de berekening van deze cijfers zijn wij uitgegaan van transactiekosten ad 0,5%, een dividendrendement van 0% (meestal keren de slechtst presterende ondernemingen nauwelijks of geen dividend uit) en hebben wij als transactiekoersen steeds de openingskoersen genomen van de eerste handelsdag van elk jaar. Bovendien hebben wij in onze berekeningen vanaf 1 januari 2009 alleen aandelen gekocht die het jaar ervoor een slotkoers van € 1 of hoger hadden, omdat aandelen die een lagere koers hebben dan € 1 over het algemeen al zo ongeveer failliet zijn. Onderzoek heeft ons geleerd dat u beter af bent met het lijstje aandelen dat weliswaar het sterkst gedaald is, maar dat daarbij nog wel boven € 1 noteert.

Onderstaand hebben wij het lijstje van 2012 en de nieuwe lijst voor 2013 opgenomen. Achter dit lijstje hebben wij de prestatie gezet van de betreffende aandelen in het voorafgaande jaar en daarna hebben wij de lijst aangevuld met de 5 die nu in 2013 moeten worden aangekocht (of liever gezegd per 1 januari hadden moeten worden aangekocht). Wij hebben bovendien de resultaten uit voorgaande jaren voor dit systeem opgenomen zonder specificatie van de aandelen, die zouden zijn aangekocht (zie daarvoor het artikel van vorig jaar):

Onder het adagio “buy low and sell high” zou u nu Cryo-Safe, KPN, Van Lanschot Bankiers, SBM Offshore en SNS Reaal moeten aankopen en de 5 aandelen, die vorig jaar gekocht zijn moeten, verkopen. Amigoo zou met 36,9% verlies in 2012 ook in aanmerking kunnen komen, maar hier zijn hele specifieke zaken aan de orde en is de verhandelbaarheid nihil, dus die slaan wij over. SNS Reaal kan ook ter discussie gesteld worden aangezien dit aandeel met € 1,03 net boven onze grens van € 1 noteert en er hier bovendien een flinke herfinanciering aan zit te komen. Wie SNS niet aandurft kan de volgende in de rij nemen en dat is de Stern Groep (- 33,7% in 2012 maar ook buitengewoon slecht verhandelbaar) of Ballast Nedam (- 26,7% in 2012). Wij kiezen Ballast Nedam.

Conclusie

2012 is een jaar geweest dat de theorie heeft ondersteund. Het rendement was positief en beter dan dat van de AEX Index. Maar ná het zwakke 2011 moet er wel meer gebeuren dan wat wij in 2012 gezien hebben, want toen werd een forse achterstand opgebouwd en die is in 2012 maar ten dele ingelopen!

Risico

Ten slotte moeten wij u hier nog wel even waarschuwen. Aandelenkoersen dalen niet voor niets. Het risico dat u met deze strategie loopt is heel groot. Aandelen van de zwakste (qua koersprestatie) ondernemingen uit een jaar willen nog wel eens failliet gaan en dan bent u uw geld dus kwijt! 2011 moge wat dit betreft bij uitstek een voorbeeld zijn van de risico’s die u met deze systematiek loopt.

Gijsbrecht K. van Dommelen
Vladeracken BV
www.vladeracken.nl

Disclaimer

De auteur is verantwoordelijk voor het beleggingsbeleid van Vladeracken BV, een vermogensbeheerder met vergunning van de AFM. Vladeracken BV heeft voor sommige cliënten positie in de hier besproken effecten. Dit stuk is geen beleggingsadvies. Wie in de hier besproken effecten belegt of wenst te beleggen doet dat voor eigen rekening en risico. In dit kader wijzen de auteur en Vladeracken BV alle verantwoordelijkheid voor de inhoud van dit stuk van de hand. De besproken effecten vertegenwoordigen een hoog risico.