Kopenhagen is een eclatante mislukking geworden en het wetenschappelijk gehalte van meerdere IPPC-rapporten staat terecht ter discussie. Te lang hebben IPPC adepten een claim van onfeilbaarheid neergelegd, terwijl discussie een onmisbaar onderdeel van wetenschap hoort te zijn. Wil dit zeggen dat de ontwikkeling rondom duurzaamheid stokt. Nee, integendeel. De ontwikkeling rondom duurzaamheid kun je vergelijken met een trein die het station bijna heeft verlaten, terwijl nog steeds partijen verwoede pogingen doen om aan boord te springen.
Duurzaamheid gaat verder
Wie de heisa rondom het mislukken van Kopenhagen en de felle discussies over de waarde van de IPPC rapporten overhoort en overziet, kan gemakkelijk tot de conclusie komen, dat duurzaamheid gelijk staat aan klimaatverandering. Dat is echter een foute benadering. Duurzaamheid is een verzamelbegrip geworden. Talloze grote problemen vallen, waar overheden, bedrijven en de consument mee te maken, behoren ertoe. Problemen als schaarste aan betrouwbaar drinkwater, diepgaande demografische verschuivingen, schaarste aan grondstoffen en aanhoudend hoge prijzen voor energie hebben weinig met klimaatverandering te maken, maar vragen nu en morgen om blijvende aandacht. Misschien heeft de financiële crisis wel een handje geholpen om de aandacht voor bovengenoemde zaken te bevorderen. Er is meer aandacht gekomen voor de werkwijze van bedrijven binnen en buiten de financiële sector. Dat betekent ook meer aandacht voor corporate governance, eco-efficiency en voor de manier waarop met medewerkers hoort omgegaan te worden. Dat ‘duurzaamheid’ meer en meer onderdeel aan het worden is van de dagelijkse bedrijfsvoering van bedrijven en instellingen bewijzen ook andere cijfers.
Een mentaliteitsverandering
Het mislukken van Kopenhagen lijkt zodoende min of meer een op zichzelf staande gebeurtenis te zijn. Dat ‘duurzaamheid’meer en meer onderdeel aan het worden is van de dagelijkse bedrijfsvoering van bedrijven en instellingen, bewijzen ook andere cijfers. Een groeiend aantal institutionele beleggers willen daadwerkelijk duurzaamheid meenemen in hun investeringsbeslissingen. Wereldwijd hebben ongeveer 650 institutionele beleggers, samen goed voor pakweg USD 20 biljoen aan beleggingen, the United Nations Principles for Responsible Investment (UN PRI) ondertekent. Dat is nog maar het begin. Volgens een studie van Booz&Company Consultants kan tegen 2015 het aandeel van duurzaam verantwoord investeren wel eens opgelopen zijn tot 15% à 20% van alle beleggingen in beheer. Het is de combinatie van bovengenoemde problemen, strengere wetgeving en technologische vernieuwingen die beleggers in de richting van duurzaam investeren stuwen. Een bijzondere rol is in dezen misschien wel weggelegd voor pensioenfondsen. Ze moeten zorgvuldig waken over de lange termijn belangen van hun pensioengerechtigden. Kunnen ze dan zaken als watertekorten en CO2-uitstoot links laten liggen, terwijl duidelijk is dat die ontwikkelingen grote risico’s met zich mee dragen, die hun verplichtingen in gevaar kunnen brengen? Het heeft er nu alle schijn van dat duurzaamheid over niet al te lange tijd het doorslaggevende element wordt bij investeringsbeslissingen.
Dow Jones Sustainability Indices
Hoe ver het denken over duurzaamheid inmiddels gevorderd is, valt af te lezen aan de ontwikkeling van de Dow Jones Sustainaibility Indeces. De eerste index stamt alweer uit 1999, the Dow Jones Sustainability World Index. In die dagen bestond er nog grote onduidelijkheid en onzekerheid in hoeverre duurzame factoren zouden kunnen bijdragen aan het economisch/financieel succes van een bedrijf of van beleggingen. Hoewel er nog steeds geen sluitende bewijsvoering is, wijst steeds meer onderzoek in de richting van een positief verband. Die overtuiging is ook terug te zien aan de groei van het aantal indices. Aan het einde van 2009 waren er 15. Er zijn brede indices maar ook zogeheten blue chip benchmarks die samengesteld zijn uit de belangrijkste (grootste) spelers op het gebied van duurzaamheid in een bepaalde regio.
Lasten en kansen
De indices weerspiegelen niet alleen de groeiende belangstelling van beleggers en investeerders voor duurzaamheid, maar ook een gewijzigde opstelling bij het (grote) bedrijfsleven. Was duurzaamheid in de jaren negentig vooral een zaak die geassocieerd werden met overheidsbemoeienis, regelgeving en compliance, nu is dat sterk veranderd. Duurzaamheid is een zakelijk concept geworden, een kernthema bij het zoeken naar competitieve voordelen. Dat betekent dat duurzaamheidcriteria meer en meer geïncorporeerd worden in diensten en producten. Duurzaamheid gaat geleidelijk aan van een last naar een kans in een concurrerende omgeving.
Leiders in duurzaamheid
Hoe breed duurzaamheid zich inmiddels heeft genesteld binnen het internationale bedrijfsleven, blijkt uit het overzicht van de Zwitserse vermogensbeheerder SAM, een voortrekker op het gebied van duurzaam beleggen. In hun overzicht van Sector Leaders 2010 figureren Nederlandse bedrijven als Air France-KLM, maar ook DSM en Philips. Zij figureren naast bedrijven als Pepsico, Nokia, Intel, BMW en Deutsche Telekom. In het overzicht van sector movers 2010 komen we Wolters Kluwer tegen naast Starbucks, Cisco, Siemens en Alstom. Duurzaamheid is definitief het spelletje geworden van de grote jongens.
Dr. C.A.M. Wijtvliet
De auteur is zelfstandig gevestigd analist. Hij schrijft over uiteenlopende onderwerpen die de beleggingswereld raken. Daarnaast geeft hij lezingen en presentaties. Voor meer informatie: corwijtvliet@dekritischebelegger.nl
Bezoek ook ons forum op https://www.dekritischebelegger.nl/forum/ en discussieer actief mee. Klik hier om u aan te melden. Wij hebben ook een subforum voor beginnende beleggers.
Start met Automatisch Beleggen
Raakt de glans eraf bij clean energy stocks? Het lijkt erop. Sinds het begin van het jaar staan koersen van aandelen onder druk.
De trukendoos van de centrale banken deed de voorbije 13 jaar wonderen voor bijna alle activaklassen.
Tesla, het meest waardevolle autobedrijf ter wereld, trotseerde de sceptici opnieuw met de klinkende cijfers.
De financiële markten vertonen een gedrag dat tot voor kort voor nagenoeg onmogelijk werd gehouden. Is dat 'nieuwe gedrag' eenmalig of moeten kan het structureel worden. In dat geval moeten we gaan na...
