Armoede is een van de grootste uitdagingen waar de VS voor staat. Al jaren probeert het land de kloof tussen rijk en arm te verkleinen, maar zonder veel succes. Uit een nieuwe studie blijkt dat bijna 1 op de 10 Amerikanen leeft in gebieden waar de armoede al meer dan 30 jaar hoog is. Deze gebieden zijn de “ultieme achtergebleven plaatsen” van het land, die weinig profiteren van de economische groei en kampen met tal van problemen, zoals slechte infrastructuur, onderwijs en gezondheidszorg. Hoe is deze situatie ontstaan en wat kan er aan gedaan worden? In dit artikel gaan we dieper in op de oorzaken en mogelijke oplossingen voor hardnekkige armoede in de VS.
Armoede per Census tract
De studie is uitgevoerd door de Economic Innovation Group, een publieke beleidsgroep die zich richt op economische ontwikkeling en innovatie. Zij hebben armoede gemeten per Census tract, een kleinere geografische onderverdeling van een county, in plaats van per county zelf. Dit geeft een nauwkeuriger beeld van de verdeling van armoede in het land, omdat sommige counties grote verschillen kunnen hebben tussen hun buurten.
Volgens de studie leven zo’n 35 miljoen Amerikanen, of 9,7% van de bevolking, in Census tracts waar het armoedecijfer al meer dan drie decennia boven de 20% ligt. Dit wordt “hardnekkige armoede” genoemd. Dit aantal is 72% hoger dan wanneer men alleen naar counties kijkt.
Deze Census tracts zijn verspreid over alle 50 staten, maar zijn vooral geconcentreerd in het zuiden en in Appalachia. Zo zijn er volgens sommige maatstaven geen counties in Maine, New Hampshire of Vermont die als hardnekkig arm worden beschouwd. Maar elk van deze staten omvat kleinere Census tracts die aan de definitie voldoen, waarvan de meeste duizenden diep arme inwoners huisvesten, volgens de analyse.
“Deze zijn de delen van het land die de meeste hulp nodig hebben,” zei Kenan Fikri, directeur onderzoek bij EIG, tegen CBS MoneyWatch, en beschreef ze als “de ultieme achtergebleven plaatsen”.
“Ze zijn ongevoelig geweest voor meerdere cycli van economische groei,” voegde hij eraan toe.
“Als grote delen van het land vol zitten met mensen die niet hun volledige potentieel bereiken, dan bereikt het land als geheel niet zijn volledige potentieel,” merkte Fikri op.
Armoedegrens
Om zeker te zijn, sommige Amerikanen die in hardnekkig verarmde gemeenschappen wonen zijn niet arm. Ongeacht hun inkomen kunnen mensen in dergelijke gebieden echter worstelen met kwesties zoals toegang tot kwaliteitsscholen, gezondheidszorg en infrastructuur.
Landelijk gezien valt bijna 12% van de Amerikanen, of ongeveer 38 miljoen mensen, onder de armoedegrens, volgens Census-gegevens. Alleenstaande volwassenen die minder dan $14.580 per jaar verdienen worden als arm beschouwd, terwijl een gezin van vier dat minder dan $30.000 verdient arm is, volgens federale richtlijnen.
Economische of demografische schok
De regio’s die lijden onder hardnekkige armoede hebben doorgaans “een soort economische of demografische schok meegemaakt die hen op dit pad van hoge armoede heeft gezet, en er is geen tegenwerkende interventie geweest”, merkte August Benzow op, onderzoeksleider bij EIG.
Die krachten kunnen variëren, zoals Appalachia’s afhankelijkheid van de dalende steenkoolindustrie, terwijl veel verarmde stedelijke buurten al lang te maken hebben met problemen zoals rassensegregatie en gebrek aan toegang tot kapitaal. Maar ondanks deze verschillen hebben deze gemeenschappen de neiging om een gemeenschappelijk kenmerk te delen: Zodra ze in hardnekkige armoede vallen, is het erg moeilijk om eruit te klimmen.
Slechts 7% van de counties die in 1990 een armoedecijfer boven de 20% hadden, kwamen “comfortabel onder” dat niveau in 2019 en kenden ook een bevolkingsgroei, zo bleek uit de analyse. De meeste van deze counties konden ontsnappen aan hardnekkige armoede dankzij exurbane sprawl of groei in regionale industrieën.
“Zodra het wortel schiet, kan het erg moeilijk zijn om het tij te keren,” zei Fikri.
Hardnekkig arme gemeenschappen blijven beroofd door hun ontkoppeling van regionale groei, slechte infrastructuur, “anemische” kleine bedrijfsontwikkeling en een kleine belastingbasis die kwetsbaar is voor lokale economische nood, zo bleek uit EIG.
“Zodra plaatsen hoge armoede worden, financiële investeringen om in deze plaatsen te investeren, en dit creëert een verkalking of een gebrek aan kansen waardoor het veel moeilijker wordt om een bedrijf te starten of een huis te kopen,” vertelde Benzow aan CBS MoneyWatch.
Hoe armoede uit te roeien
Het aanpakken van het probleem van hardnekkig arme buurten kan meerdere initiatieven vereisen, volgens EIG.
“Er is geen enkele zilveren kogel om het probleem op te lossen,” zei Fikri.
Dat omvat investeren in infrastructuur en breedband, evenals in arbeidsontwikkeling en onderwijs. Gemeenschappen zouden kunnen worden geholpen door subsidies om die inspanningen te ondersteunen, zoals om kinderopvang te ondersteunen voor ouders om opnieuw toe te treden tot of te blijven in de beroepsbevolking. De federale overheid zou ook kunnen helpen om particuliere investeringen in deze gebieden te bevorderen om privékapitaal aan te trekken, zei EIG.
“Er moet meer investering zijn, maar het moet slimmer zijn,” zei Benzow. Federale investering “moet experimenteler en innovatiever zijn.”
Conclusie
Armoede is een hardnekkig en wijdverbreid probleem in de VS, dat miljoenen mensen en gemeenschappen treft. Om deze situatie te veranderen, zijn er meer en betere investeringen nodig in infrastructuur, onderwijs, gezondheidszorg en economische ontwikkeling. Alleen zo kunnen de achtergebleven plaatsen van het land hun volledige potentieel bereiken en bijdragen aan de welvaart van de natie.
Dit artikel is gebaseerd op een bericht van CBS News: “Persistent poverty” afflicts much of the U.S., study finds.
