Gooi in een ketel een aantal vetgemeste begrotingstekorten en consumenten met schuldenobesitas, voeg lekkere bedrijfscijfers toe en positiefprikkelende macro-cijfers voor de zoete smaak, maar zet daar wat bittere Keltische Tijger en Chinese bezuinigingskruiden tegenover. Leng het geheel tenslotte aan met wat waterige Quantitative Easing.
Dit zijn de belangrijkste ingrediënten voor ons verrassingsmenu voor de Kerst, naar eigen voorkeur aan te vullen met andere smaakverbeteraars, bijvoorbeeld lage huizenprijzen of valutaperikelen. Hoe zal het feestmaal smaken?
Niemand weet het, want het is de eerste keer dat dit recept wordt uitgeprobeerd. Omdat de redacteur van deze site mij gevraagd heeft iets “over de rente te vertellen” zal ik een poging doen een visie te construeren uit bovenstaande onderdelen.
Het aardige is dat we bij de vooruitzichten de eerste gevolgen van twee weken monetaire verruiming in de Verenigde Staten kunnen meenemen. Eén van de doelstellingen van de Fed was om de lange rente te drukken. Dat is niet gelukt: zie grafiek.
Klik met de muis op de grafiek voor een vergroting (opent in nieuw venster)
Hoe komt dat? Wordt er extra geld in de economie gepompt op een moment dat het toch al beter gaat; de detailhandelsverkopen stegen in oktober met 1,2% m-o-m onverwacht sterk. En heeft voorzitter Bernanke last van slechte timing (waar Centrale Banken toch al vaak onder gebukt gaan)? Of weet de Fed meer dan wij en is deze actie nodig om deflatie te voorkomen? In eerste instantie denken de obligatiemarkten anders en wordt juist inflatie gevreesd, waardoor de rente oploopt. Of speelt iets anders een rol, namelijk de financierbaarheid van de overheidstekorten?
In elk geval lijkt mij de stijging van de rente niet tot het niveau van begin 2010 door te zetten: daar zal het economisch herstel uiteindelijk te zwak voor blijven.
Gaat de Europese rente – lees: de Duitse en Nederlandse kapitaalmarktrente – mee omhoog met de Amerikaanse? Voorlopig niet, want dan moeten eerst nog een paar probleempje in Ierland en zuidelijk streken worden opgelost. Dat zal wel lukken, althans de markten zullen dat graag willen geloven. Maar ook als over deze problematiek heen wordt gekeken, is de vraag of de Duitse export-machine nog voldoende op stoom ligt. De Chinese mini-vertraging werkt hier door. Dus mijn inschatting is dat de lange rente bij ons minder stijgt.
De smaakeffecten van de andere “ingrediënten van ons recept” zijn lastig in te schatten, maar ondersteunen naar mijn mening bovenstaande ontwikkeling. Maar misschien ontbreekt er wel iets onmisbaars aan de receptuur.
De redacteur heeft er niet om gevraagd, maar als toetje geef ik een verwachting voor de euro/dollar-koers: op grond van de hier geschetste renteontwikkelingen (aan de korte rentes zal niet veel veranderen) kan de dollar in elk geval tot het eind van het jaar sterk blijven.
Eet smakelijk!
Franke Burink
Castanje Vermogensbeheer
