Voor de Europese belegger zullen in de tweede helft van 2010 de kapitaaleisen voor de banken en de begrotingstekorten de belangrijkste beursthema’s worden.
De aandacht is weer volop gevestigd op de kwetsbare positie van de banken: de Bank for International Settlements, zeg maar de club van Centrale Banken en tegelijk ook toezichthouders wil dat banken veel meer eigen vermogen aanhouden ten opzichte van de risicogewogen uitzettingen die zij aanhouden. Ook staatsobligaties kunnen een risico groter dan nul hebben. Dit betekent dat met name de Europese banken nog voor vele miljarden aandelenkapitaal moeten aantrekken.
Aan de andere kant van de discussie staat de IIF, de lobbyclub van de banken, die beweert dat hierdoor de mogelijkheid voor de banken om krediet te verlenen sterk wordt verminderd en dat dit grote negatieve gevolgen voor de economische groei in Europa zal hebben. De discussie zal nu vooral gaan over de snelheid en de mate waarin de nieuwe kapitaaleisen voor de banken worden ingevoerd.
Voor de buitenstaander is het moeilijk een oordeel te vellen. De bekendgemaakte resultaten van de stresstest voor Europese banken van vorig jaar leverde geen gedetailleerde informatie per bank op.
Het snelle koersherstel in 2009 van de financiële waarden was begrijpelijk: de toezichthouders lieten blijken geen (grote) banken failliet te laten gaan. Maar een belegger kan daardoor op het verkeerde been zijn gezet. Nú gaat het om de vraag welke banken te veel riskante uitzettingen hebben en naar de emissiemarkt moeten komen om hun hand bij de aandeelhouders op te houden.
Het bijzondere is dat wat nog niet zo heel lang geleden “veilige” beleggingen waren in overheidsobligaties van zuidelijke landen, binnen korte tijd tot “problematische uitzettingen” werden herbenoemd.
Het is dan ook geen wonder dat de nervositeit tussen de banken onderling ook weer is toegenomen en liever dan bij elkaar plaatst men de overtollige middelen tegen een bodem tarief van 0,25% bij de ECB. Te weinig kennis bij banken van elkaars risico-blootstellingen ligt hieraan in wezen ten grondslag.
In dit soort omstandigheden krijgt een bekend financieel adviseur als Daniel Gros veel aandacht als hij wijst op de grote risico’s die banken nu lopen in hun uitzettingen op met name Spanje, waar de vastgoedcrisis zo heeft toegeslagen. NRC (11 juni 2010) geeft een interview met Gros dan de titel mee “Een nieuwe bankencrisis dreigt”.
De overheden kunnen niets anders doen dan proberen het vertrouwen te herstellen door met forse aanpassingsprogramma’s te komen om te laten zien dat men de schulden niet verder wil laten oplopen. Griekenland, Ierland, Portugal en Spanje gaan daarin noodgedwongen het verst. Maar ook Duitsland doet schijnbaar met € 80 mrd aan bezuinigingsmaatregelen een duit in het zakje. Maar dit bedrag wordt over vier jaar uitgespreid, te beginnen in 2011. Zullen deze maatregelen het economisch herstel om zeep helpen? Dat lijkt wel mee te vallen. The Economist van deze week laat een staatje zien waaruit blijkt dat voor de eurozone als geheel de bezuinigingen in 2010 0,2% van het BBP belopen en 1,0% in 2011. Het positieve effect dat de burger heeft dat er iets aan de schuldengroei wordt gedaan, lijkt dan meer gewicht in de schaal te leggen.
Slotvraag: als de banken het zelf niet weten, wat heeft de belegger dan bij bankaandelen te zoeken?
Franke Burink
Castanje Vermogensbeheer
Start met Automatisch Beleggen
De Amerikaanse minister van Financiën waarschuwde dat het nalaten hiervan een "economische catastrofe" zou veroorzaken.
Het blijft maar doorgaan! Er lijkt geen einde te komen aan de koersstijgingen op de internationale aandelenbeurzen. Maar een waarschuwing lijkt toch op zijn plaats.
Centrale banken dreigen dezelfde fout te maken zoals in 2008/9. Om te redden wat er te redden viel, verstrekte bijvoorbeeld de Fed op grote schaal liquiditeiten aan bedrijven die al eerder insolvabel ...
Zelfs in Duitsland waren ze ongerust. Waren de grote Duitse autofabrikanten niet de boot gemist met het ontwikkelen van een eigen elektrische auto.
dit bericht van vanmorgen staat niet op zichzelf(hieronder)….welke getallen en voornemens moet je uberhaupt nog serieus nemen? Ook het gegeven dat banken liever bij ECB stallen dan bij collega’s zegt genoeg!
We zitten in een tijd van mooipraterij, bagatelliseren etc, maar ook in een onmogelijke spagaat…bezuinigen helpt de economie niet en evenmin zitten vele landen aan hun kredietplafond of er overheen om de economie te stimuleren met bakken geld. Daarbij is de kans groot dat er flink afgeschreven gaat worden op onderpand (huizenmarkt, kredietvorderingen etc.), wat de kredietcrisis in de nabije toekomst alleen maar zal doen verergeren.
Fortis hield verliezen onder de pet
Bij de grote aandelenemissie van Fortis in 2007 zijn beleggers niet goed geïnformeerd. Fortis wist van de grote verliezen die dreigden op de zijn Amerikaanse hypotheekportefeuille, maar zweeg over die info. Onderzoekers hebben geen bewijs gevonden voor bewuste manipulatie, maar noemen de informatievoorziening minder adequaat. Wel deed Fortis steeds geruststellend over de liquiditeit, terwijl intern al de code red was afgegeven. De VEB zegt een claim voor te bereiden wegens misleiding van beleggers. (FD, p.1 – Tel, p.27 – VK, p.30)