De financiële markten worden eens te meer geregeerd door angst. Door de huidige onrust in het Midden-Oosten en Noorden van Afrika, rijzen de olie -en goudprijs de pan uit. De economie die als “Bambi on ice” aan het opkrabbelen was, wordt hierdoor terug in recessie gedrukt.
Zoals ik al eerder heb geschreven zullen waarschijnlijk de beurzen weer opkrabbelen mocht de rust in het “MENA” gebied (Middle East, North Africa) terugkeren.
Helaas denk ik dat we er dan nog niet zijn. Alle ogen zijn nu gericht op het “MENA” gebied en men lijkt de problemen in Europa te vergeten. Helaas lossen deze problemen zichzelf niet op en kun je ze niet onder het tapijt vegen. Veel Europese landen staan er nog steeds slecht voor en een mogelijk “nieuwe” recessie zal ze zeker niet helpen. Neem Portugal, momenteel moet dit land circa 7.5% rente betalen op hun 10 jarig schuldpapier. Met vrijwel geen economische groei in het vooruitzicht vergroot dit slechts het probleem. De rente zal de staatsschuld doen toenemen en deze wordt onbetaalbaar.
Wanneer meer mensen dit inzien zal de rente op het staatspapier slechts stijgen en de situatie doen verslechten. Een Europese “bailout” lijkt onafwendbaar. Dit heeft weer als gevolg dat dit de financiële situatie van de ondersteunende lidstaten verslechtert, en zo lijken we in een vicieuze cirkel terecht te komen en is er nog geen duurzame oplossing gevonden.
Het spreekwoord “Angst is een slechte raadgever” zou in deze wel eens niet van toepassing kunnen zijn. De tikkende tijdbom onder Europa lijkt dus nog niet onschadelijk gemaakt. Ik wil u dan ook adviseren wanneer u belegt, zeker in deze “angstige” tijden uw posities te voorzien van een “hedge” om uw risico te beperken. U kunt ook kiezen om te beleggen in producten met een garantie op uw inleg.
Paul Rodenburg
http://www.darioncm.com/
producten met garantie op uw inleg…zoals het depositogarantiesysteem?
Of de Nationale hypotheekgarantie (wat meer een garantie voor banken is uit de ‘collectieve spaarpot’ dan een garantie voor huizenbezitters, want die restschuld blijft, alleen aan een andere krediteur, nl. de overheid, cq het collectief).
Angst is een slechte raadgever als zonder nadenken wordt toegegeven aan die angst en in paniek verkeerde beslissingen worden genomen. Maar angst kan wel degelijk behoeden voor calamiteiten, of indien ze niet zijn te voorkomen, zich beter te beschermen, danwel grotere schade te voorkomen.
Wie bijv. voor edele metalen koos omdat men inschatte dat problemen niet alleen zouden aanhouden, maar ook qua intensiteit kunnen terugkeren en/of verergeren (in het ergste geval fout kunnen aflopen) zat tot dusver goed…maar men moet kritisch blijven om voor de massa uit er weer uit te stappen of van investering te veranderen zodra dat geval zich voordoet (of lijkt te gaan doen…niets is zeker).
Het belangrijkste punt dat ik signaleer is dat er niets echt is veranderd en dat de oorzaken van de 1e kredietcrisis nog steeds een vervolg dreigen te krijgen. Banken zouden niet meer dan 4,5 keer het inkomen moeten uitlenen bij het bepalen vd hoogte vd hypotheek…maar het gebeurt nog steeds, terwijl anderzijds handel gefrustreerd wordt doordat financials soms juist niets verstrekken waarmee men vooruit kan of nieuwe initiatieven kan ontplooien.
Ook zie ik domino-effecten opdoemen; banken verlangen soms(steeds vaker?) extra aflossingen ivm waardedaling van een woning en de fiscus plukt klanten van bedrijven die hun belastingen niet kunnen voldoen(nog voordat een dienst is geleverd, dus reeds bij aangaan van een overeenkomst…en nog los van faillissementsdreiging o.i.d., maar wat de fiscus door haar toedoen wel kan bewerkstelligen!)
Naast drank, kan ook de fiscus meer kapot maken dan u lief is…. Ik denk dat de overheid problemen heeft of voorziet met financials en de perikelen id EU. Oom agent wordt vooral de straat opgestuurd om geld op te halen en ook de fiscus lijkt dat meer dan ooit als een vorm van topsport te beoefenen. Er is veel dat suggereert dat het allemaal niet zo lekker gaat als men beweert en angst zou ons scherp moeten houden om na te gaan of dat echt zo is.
Als de risico’s groot zijn, dan neem je zelfs geen genoegen met 7,5% rente per jaar (bijv. Portugese obligaties)…genoeg manieren om zo’n rendement mogelijk al per dag te behalen.
Wat zegt uw angst en welke verstandige/goede raadgeving behoort daarbij?
Beste Ivet,
De producten met garantie die ik bedoel zijn gestructureerde producten die worden uitgegeven door een bank naar keuze van de klant. Het kredietrisico ligt bij de uitgevende bank, mocht deze failliet gaan raakt de belegger zijn/haar inleg kwijt.
Om dit risico te verkleinen kun je zelf de uitgevende bank uitkiezen en letten we hierbij op de krediet rating. Helaas heeft het verleden ons geleerd dat dit niet alleszeggend is, echter bestaan er wel echte garanties? Zelfs een overheid kan falen! Een voorbeeld van een dergelijke belegging is een product dat wij samen met Société Générale hebben ontwikkeld, het geeft de belegger 100% garantie op de inleg na een looptijd van 6 jaar. De belegger doet 1 op 1 mee met een eventuele stijging van de AEX Index. De beperking die de garantie mogelijk maakt is dat het maandelijks rendement is afgetopt op 6%, maar laten we reëel blijven hoe vaak gebeurt dit?
Mijn angst sluit aan bij die van u en daarom is mijn advies dan ook om te beleggen door middel van dergelijke producten of door uw posities te hedgen.
Met vriendelijke groet,
Paul Rodenburg
Ik ben van mening dat de ‘geld-om-geld’-beleggingen geen echte beleggingen zijn. Beleggen in echte waarde is wat blijft, hoewel het in waarde kan fluctueren, zijn bijv. grondstoffen zelden volkomen waardeloos geweest. Huizen en grond kennen ook een waarde die hoewel niet vast, vrijwel een ‘zekere’ waarde blijven behouden. Natuurlijk kan het soms verstandig zijn om winst te nemen en iets nieuws te bedenken.
Ook bedrijven (aandelen) kennen vaak een zekere continue waarde d.m.v. kennis en kennisverwerving/vernieuwing, bezit/kapitaal en marktposities in datgeen wat mensen altijd nodig zullen hebben…alleen het management is bepalend voor verlies danwel vermeerdering van waarde. Maar wie er dan ook bijv. de auto produceert…er is altijd energie(nu vnl olie) nodig en metalen of kunststoffen(wederom meestal olie) en dat blijft m.i. de meest interessante vorm van beleggen/investeren. Er zit echter een verschil in zelf doen en laten doen; aandeelhouders,cq vermogende mensen, investeren hun energie meestal in het opzoeken van andermans inspanningen en derhalve blijft beleggen in aandelen, maar ook rentewaarden een afhankelijk-van-anderen-vorm.
De waarde van aandelen en rente is afhankelijk van waarderingen en dat kent een groot gokelement…je kan berekenen wat de winst van een bedrijf ongeveer wordt, maar hoe de markt dat gaat waarderen (k/w-verhouding)is een zeer grote variabele.
Beter is te investeren in eigen kunnen, ookal is dat natuurlijk ook niet zonder risico’s. Ik grap wel eens(ik zie nu vnl veel in zilver en goud, m.n. het eerste en om verschillende redenen) dat wie met fysiek goud/zilver zit, er goed aan doet om een opleiding te volgen als edelsmid/juwelier, daar zij een veelvoud aan ‘waarde’ kunnen toevoegen t.o.v. de grondstofprijs, mocht die weer dalen.
In tijden van economische voorspoed kochten vele consumenten gouden sieraden voor soms meer dan 10x de goudwaarde…en nu goud als grondstof topt, leveren ze hun sieraden bij goudhandelaren in tegen forse verliezen t.o.v. hun aanschafwaarde.
Ultieme garanties bestaan niet en daar moeten we mee leven. Je indekken tegen calamiteiten kan soms zoveel kosten, dat je beter voor sparen kunt gaan…en dus het depositogarantiestelsel…al kent ook dat zijn grenzen (ik ken enkele problemen van grote financials, dus maar afwachten of we geen ‘Lehmann-achtige’zaken krijgen).
Het is ook de reden dat ik in mijn angst hiervoor, mij verdiept heb in goede raadgevingen. Ik heb ook geconstateerd dat de echte angst nog op gang moet komen en zal regeren. Als ik waarneem dat de ontwikkelingen in de markt ingegeven zijn door slechte raadgevingen, dan trek ik opnieuw mijn plan.