De stijging van de rente tot nu toe dit jaar komt door de hogere inflatieverwachting op middellange termijn. Dat laatste hangt samen met de angst dat het superruime monetaire beleid tot een vloed van geld leidt.
Sommigen voorzien een terugkeer naar de mentaliteit van de jaren vijftig ’toen geluk nog gewoon was’. Er is geen plaats meer voor beleggingswinsten van 10% en meer.
Zijn de economen wel die zieners, die ze pretenderen te zijn? Hebben ze wel en masse de crisis voorzien, maar zijn hun voorspellingen genegeerd door politici, centrale bankiers en de financiële markten?
Aandelen kunnen als de geschiedenis zich herhaalt nog veel sterker dalen. Ook zakken de prijzen van vastgoed, bedrijfsobligaties en grondstoffen bij een situatie als die van de jaren 30 van de vorige eeuw.
In zijn ‘Global Automotive Perspectives 2008 noteert PricewaterhouseCoopers, dat de Europese automobielindustrie voor grote uitdagingen staat. Hoge brandstofprijzen, een stroom aan regelgeving vanuit Brussel en een zwakke dollar zijn problemen die niet zo gemakkelijk weg te poetsen zijn.
Volgens de rentecurve is de rally op de beurzen tijdelijk. In mijn optiek zal de huidige recessie langer duren dan de aandelenmarkten nu schijnen te denken. Structureel herstel van de economie is nog niet aanstaande.
De stress test van banken is reeds achterhaald door de werkelijkheid. De zwartste veronderstellingen zitten dichtbij de officiële cijfers.
In het zuidelijke deel van de wereld is het griepseizoen aangebroken. Als het daar zich openbaart dan is het nog maar de vraag of dat het de noordelijke milde variant is of een agressieve mutatie. Gelet op 1918 is dat beslist geen waanidee.
Zou het dan toch waar zijn? Heeft de huidige recessie zijn langste tijd gehad en is economisch herstel aanstaande?
