In het eerste deel van dit drieluik stond ik stil bij de positieve aandacht die Indonesië, de grootste eilandengroep ter wereld, onlangs kreeg vanuit verschillende hoeken. Zowel kredietbeoordelaar Moody’s als Jim O’Neill -topman bij Goldman Sachs en bedenker van de term BRIC- gaven te kennen, optimistisch te zijn over de economische toekomst van Indonesië. Tijd om te kijken naar de beleggingskansen en -risico’s in de archipel die door Multatuli ooit als ‘de gordel van smaragd’ omschreven werd.
Van 1100 naar 3700 punten
Om met de deur in huis te vallen: de belangrijkste aandelenindex van Indonesië, de Jakarta Composite Index, heeft in de afgelopen jaren sterke prestaties neergezet. Bijgaande grafiek (bron: Bloomberg) geeft de ontwikkeling van deze graadmeter over de afgelopen vijf jaar weer. Wie het verloop van veel Westerse indices in de afgelopen jaren heeft gevolgd, zal beamen dat dit wel even andere (spek-)koek is.
De Jakarta Composite Index kreeg een flinke tik mee van de algehele beursmalaise die volgde op het uitbreken van de kredietcrisis. De index heeft echter een indrukwekkend herstel laten zien en staat inmiddels al ver boven de toppen die vóór de crisis werden neergezet. Sinds het dieptepunt in oktober 2008, waarbij de Jakarta Composite Index wegzakte tot onder de 1100 punten, steeg de graadmeter tot boven de 3700 punten (eind 2010 en begin 2011).
Jonge jonge: bewondering of waarschuwing?
‘Jonge jonge’, zou je zeggen bij zoveel bullish vertoon. Maar zoals een taxichauffeur op het Indonesische eiland Bali mij onlangs duidelijk maakte: ‘Jonge jonge’ betekent zoveel als ‘stop, stop!’ Toegegeven, de Balinese taal wijkt af van de Indonesische taal. Maar de kans om een bruggetje te slaan naar het laatste deel van dit drieluik -waarin ik onder meer stil zal staan bij de risico’s van beleggen in Indonesië- laat ik natuurlijk niet graag liggen.
De verschillende betekenissen van ‘jonge jonge’ vormen een illustratie van het spanningsveld tussen beleggingskansen en de daarmee gepaard gaande risico’s. Enerzijds ontlokt de indrukwekkende opmars van de Indonesische beurs ons een bewonderend ‘jonge jonge’. Anderzijds is een waarschuwing wellicht op zijn plaats: misschien zijn de risico’s op een correctie inmiddels zo groot dat we ten aanzien van Indonesische aandelen beter ‘stop, stop’ kunnen roepen.
Allard Gunnink
CoBeleggen
Disclaimer
Allard Gunnink is als redacteur en columnist betrokken bij CoBeleggen, een initiatief van de Beleggers Coöperatie. Deze column is niet bedoeld als beleggingsadvies. De auteur kan posities hebben in (beleggingsinstrumenten op) onderliggende waarden die hij beschrijft.
