Als we beleggen nuchter en analytisch bekijken stellen we dat je als klant alleen structureel geld kunt verdienen als je de kosten van beleggen laag houdt, geen moeilijke constructies optuigt en alleen zuivere en transparante producten gebruikt.
Het doel van mijn artikelen is dan ook om beleggers en adviseurs tips te geven om meer rendement uit hun vermogen te halen. Herkent u één van onderstaande uitspraken als u een traditionele beleggingsonderneming vraagt naar hoe hoog de kosten of retourprovisies zijn?“
De kosten maken niets uit, als je maar rendement haalt”. “Iedere zelfstandig vermogensbeheerder maakt zulke afspraken met de depotbanken”. “Onze transactietarieven zijn hoog omdat wij transacties beter kunnen uitvoeren”. “Onze bewaarbank is nou eenmaal erg duur, maar wel veilig”
Helaas zijn bovenstaande uitspraken slechts te verteren als het spreekwoordelijke ‘broodje aap’. De kosten om te beleggen gaan hand in hand met het netto rendement dat jaarlijks wordt behaald, de hoogte van de kosten is -naast professioneel beheer- dus essentieel. Ik heb flink wat portefeuilles van traditionele beheerders onderzocht en blijf van mijn stoel vallen van verbazing over de hoge kosten die ze hun cliënten laten betalen. De gemiddelde kosten kwamen rond 2.5% per jaar uit. Bij portefeuilles die grotendeels in obligaties worden belegd met een rendementsdoelstelling van zo’n 5% per jaar, kan een beheerder met deze kosten onmogelijk toegevoegde waarde bieden.
Kosten traditioneel vermogensbeheer
Met een jaaroverzicht kun je als cliënt achteraf berekenen wat de kosten zijn geweest. Maar van te voren is dit moeilijker in te schatten omdat de beleggingsondernemingen in kwestie -in deze tijd van transparantie-, nog steeds niet open en duidelijk informeren over hoe hoog de werkelijke beleggingskosten precies zijn. Voor eens en voor altijd wil ik een boekje opendoen over de kosten die banken en traditionele vermogensbeheerders doorbelasten aan hun cliënten. Een traditionele vermogensbeheerder verdient niet alleen aan de beheerfee, zoals je zou zeggen. Hij of zij rekent ook een flink stuk van de transactiekosten, bewaarloon en beleggingsfondsen tot de inkomsten, terwijl je zou denken dat dit naar de bank gaat. Niets is minder waar; de inkomsten worden slechts goed verstopt.
Indien een portefeuille wordt beheerd door een traditionele vermogensbeheerder zijn de volgende kosten te onderscheiden:
- Beheerkosten: gemiddeld 1% per jaar
- Transactiekosten: gemiddeld 1%-3% per jaar
- Kick-backs beheerder: gemiddeld 50%-75% van de transactiekosten
- Bewaarloon: gemiddeld 0.2% per jaar ( gaat meer en meer verdwijnen…)
- Kosten beleggingsfondsen: gemiddeld 1.5%-2.5% per jaar
Zelf de kosten berekenen?
Op het jaaroverzicht staan de kosten die de klant in dat jaar heeft betaald, deel deze kosten door zijn belegd vermogen, vermenigvuldig maal honderd en u kent het percentage dat hij rechtstreeks betaalt. Daarnaast betaalt de klant ook nog de indirecte kosten aan beleggingsfondsen, beleggingsproducten of notes, deze variëren gemiddeld rond de 1.5% tot 2.5% per jaar. ETF’s (trackers) kosten gemiddeld 0.2% tot 0.5% per jaar.
U kunt de kosten van fondsen gemakkelijk vinden op bijvoorbeeld Morningstar.nl, of in de prospectussen van de producten of notes. Indien de kosten meer dan 1.5% per jaar bedragen en grotendeels in obligaties is belegd wordt het verschil met deposito-sparen bijna nihil, een dergelijke kostenpost past niet bij obligatiebeleggingen.
Je zou in dat geval kunnen stellen dat je als klant meer risico loopt voor dezelfde spaarrente…
Indien u deze constatering bij uzelf doet, dan adviseren we u om direct actie te ondernemen en te zoeken naar aanbieders waarmee u blijvend de kosten kunt verlagen en uw rendement kunt optimaliseren.
Henk Folkers
http://www.findeaal.nl/